YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2523
KARAR NO : 2019/8899
KARAR TARİHİ : 20.11.2019

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava 27.10.2006 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler nedeniyle oluşan kurum zararının davalıdan rücuan tazmini istemine ilişkin olup davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Kanunun 10. ve 26. maddeleridir.
Kaza tarihi itibariyle rücu alacağını düzenleyen 506 sayılı Kanunun 26. maddesine göre sorumluluk, kusur sorumluluğu ilkesine dayanmaktadır. 506 sayılı Kanunun 26/1. maddesinde, işverenin kastı, işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliği ile ilgili mevzuat hükümlerine aykırı hareketi ya da suç sayılabilir bir eyleminin varlığı halinde işverenin rücu alacağından sorumluluğu düzenlenmiştir.
Anılan Kanunun 10. maddesinde ise, 9. maddede öngörülen işe giriş bildirgesini süresinde Kuruma intikal ettirmeyen işverenler hakkında 26. maddede öngörülen sorumluluk halleri aranmaksızın, zararlandırıcı sigorta olayı nedeniyle Kurum tarafından bağlanan gelir ve harcamanın işverenden tahsil edileceği düzenlenmiştir. Yani, işverenin rücu alacağından sorumluluğu için; işe giriş bildirgesinin sigortalının, işe başlatılmasından önce verilmemiş olması ve zararlandırıcı sigorta olayının da işe giriş bildirgesinin kuruma verilmesinden önce meydana gelmesi gerekir.
Davalı işverenin 506 sayılı Kanunun 10. maddesine göre sorumluluğu, kusursuzluk esasına dayanır. İş kazasında, işverenin hiç kusuru olmasa bile, şayet, sigortalının işe girişi süresinde Kuruma bildirilmemişse, Kurumca yapılan sosyal sigorta yardımlarından 10. maddeye göre sorumlu tutulması gerekir.

Eldeki davada, her ne kadar bozma gerekleri yerine getirilmiş ise de, Dairemizin 21.12.2017 tarih ve 2015/25089 E., 2017/9145 K. sayılı bozma ilâmında, inşaat işyerleri için işe başladığı gün işe giriş bildirgesi verilebilir olmasına ve işe girdiği kaza tarihinde işe giriş bildirgesinin verildiği belirgin olmasına göre 506 sayılı Kanunun 10. maddesinin koşullarının oluşmadığı gözetilmeden karar verilmesinin isabetsiz olduğu yönündeki bozma ilamına yanlış anlam verilmiştir. Somut olayda, 10. madde uygulaması yok ise de, davalı işverenin 26. madde kapsamında kusura dayalı sorumluluğu bulunmaktadır. Davalının %80 kusur oranına göre davanın kabulü gerekirken, bozmaya yanlış anlam verilerek davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.