YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/9405
KARAR NO : 2016/11444
KARAR TARİHİ : 21.09.2016

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, Alman … Sigortasına giriş tarihinin Türkiye’de sigorta başlangıç tarihi olduğunun ve borçlanmasının 5510 sayılı Kanunun 4/1-a maddesi kapsamında kabul edilmesi gerektiğinin tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Türkiye Cumhuriyeti ile Alman Devleti arasında imzalanan Sosyal Güvenlik Sözleşmesinin konuya ilişkin 29’uncu maddesinin 4’üncü fıkrası hükmü uyarınca, Alman … sigortasına giriş olan 09.06.1988 tarihinin; davacının, Türkiye’de 30.04.2013 tarihinde başlayan 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamındaki çalışması ve bu kapsamda 3201 sayılı Yasaya göre yaptığı borçlanma dikkate alınarak, 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamında öngörülen sigortalılığa giriş niteliğinde olmasına göre, 4/1-a maddesi kapsamında sigorta başlangıcına karar verilmesi gerekirken verilmemesi hatalıdır.
Ne var ki, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Hüküm fıkrasının silinerek yerine; “Davanın Kabulü ile;
1-Davacının Alman … sigortasına giriş tarihi olan 09.06.1988 tarihinin 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamında Türkiye’de sigorta başlangıcı olarak tespitine,
2- Davalı kurum harçdan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
3-Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. ‘ye göre hesaplanan 1.500 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
4-Davacı tarafından yapılan 250,70 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine.
5-HMK nın 333. maddesi gereğince kullanılmayan gider avansının taraflara iadesine” hükmünün yazılması ile kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.09.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.