YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/6757
KARAR NO : 2018/6854
KARAR TARİHİ : 20.09.2018
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalı … vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davalı … temyizi yönünden; 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. Maddesindeki atıf nedeniyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.080,00 TL olarak değiştirmiştir.
Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda; hüküm altına alınan ve temyiz konusu yapılan tutar, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan ve anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün bulunmadığından, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle REDDİNE,
2-Davacı kurum temyizi yönünden; Mahkemece, tedavi giderlerinin 6111 sayılı Kanunun 59. maddesi ile değişik 2918 sayılı Kanunun 98/1 maddesi uyarınca trafik kazaları sebebiyle sağlık hizmetleri bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı hüküm altına alındığından tedavi giderine yönelik istemin reddine karar verilerek davacı kurum aleyhine vekalet ücretine hükmedilmiştir.
6111 sayılı Yasanın 25.02.2011 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girdiği ve davanın 19.03.2010 tarihinde açıldığı dikkate alındığında, davanın açılış tarihi itibariyle davacı kurum dava açmakta haklı olup, davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki düzenleme gereği, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün davalı … lehine vekalet ücretini düzenleyen 7. fıkrasının silinerek çıkarılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.09.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.