Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2016/2557 E. 2016/4484 K. 29.03.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2557
KARAR NO : 2016/4484
KARAR TARİHİ : 29.03.2016

Mahkemesi : Görele Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, hak sahibi konumundaki davalıya yersiz olarak ödenen ölüm aylıklarının yasal faiziyle birlikte tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilamda belirtildiği üzere davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, davacı Kurumun temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davalı asilin temyiz itirazlarının incelenmesinde; 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne göre, iş mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir. Somut olayda hüküm 11.09.2015 tarihinde, temyiz eden davalı asile yöntemince tebliğ edilmiş, temyiz talebi ise 28.09.2015 tarihinde yapılmakla; davada 8 günlük temyiz süresi geçtiğinden 01.06.1990 gün ve 1989/3 E. 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı da göz önünde tutularak davalı asilin temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden REDDİNE,
2-Davacı SGK Başkanlığı temyizinin incelenmesine gelince; karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 13. Maddesinde; Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir, hükmü öngörülmüş olduğundan, konusu para ile değerlendirilen iş bu davada, davacı lehine hesap edilen nispi vekalet ücreti, tarifede belirlenen maktu vekâlet ücretinin altına düştüğünden, davacı Kurum lehine maktu vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin (4) nolu bendinin silinerek, yerine “Davacı vekil ile temsil olunduğundan, hüküm tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereği hesaplanan 1.500 TL. maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.