Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2016/14514 E. 2019/1848 K. 28.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14514
KARAR NO : 2019/1848
KARAR TARİHİ : 28.02.2019

… adına Av. … ile 1-… 2-… adlarına Av. … 3-…Şirketi A.Ş. adına Av. … 4-… adına Av. … aralarındaki dava hakkında ….Asliye Hukuk (İş) Mahkemesinden verilen 21/04/2016 günlü ve 2013/315 E. – 2016/135 K. sayılı hükmün, taraf avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Eldeki dava dosyası incelendiğinde hükmü temyiz eden davalı “…Şirketi A.Ş.” vekilince, adı geçen davalı için temyiz talebine konu tutar üzerinden nispi temyiz karar harcı ödenmesi gerekirken bu hususa uyulmadığı ve maktu harç yatırıldığı, ayrıca aralarında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayan davalılar … ve … vekili tarafından her bir davalı yönünden ayrı ayrı nispi temyiz harcı ve temyiz başvuru harcı yerine, yalnız bir davalı için ve maktu temyiz harcı ve temyiz başvuru harcı yatırılmak suretiyle eksik harç yatırıldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemesi Kanunu’nun geçici 3. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan, 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 434. maddesi ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin eksik ödenmiş veya hiç ödenmemiş olduğunun sonradan anlaşılmış bulunması halinde, karar veren hakim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde tamamlanması veya ödenmesi, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.
Davada ise yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden adı geçen davalıların vekillerince, yasal temyiz süresi içerisinde gerekli harç ve giderlerin tamamının ödenmediği anlaşılmaktadır. Böyle olunca da, Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten, şayet temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse davalıların vekillerine tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten, temyizin süresinde yapıldığı sonucuna varıldığı takdirde doğrudan iade edilmek üzere ve bir daha geri çevirmeye mahal vermemek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 28/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.