Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2016/14489 E. 2019/1068 K. 12.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14489
KARAR NO : 2019/1068
KARAR TARİHİ : 12.02.2019

Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2015/41-2016/183

Dava, davacının …. Mücellet Mat. Ambalaj Ltd. Şti.’nin prim borçlarından dolayı hakkında başlatılan ödeme emrinin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davaya konu olayda; dava dışı şirketin 2000/3 ila 2006/7 dönemlerine ilişkin prim borcundan dolayı şirketin yetkili müdürü olması sebebiyle hakkında 2006/22623 ve 2006/22624 takip nolu dosyalar ile icra takip yapıldığı, anlaşılmaktadır.
Tüzel kişi işverenlerin ortak ve yetkililerinin kamu alacaklarından sorumluluğu, 6183 sayılı Kanun’un 35, mükerrer 35, mülga 506 sayılı Kanun’un 80. ve bazı maddeleri dışında 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Kanun’un 88. maddesinde düzenlenmiştir.
506 sayılı Kanun’un 80/12 maddesi, “Sigorta primlerini haklı sebepleri olmaksızın, birinci fıkrada belirtilen süre içerisinde tahakkuk ve tediye etmeyen kamu kurum ve kuruluşların tahakkuk ve tediye ile görevli kamu görevlileri mesul muhasip, sayman ile tüzelkişiliği haiz diğer işverenlerin üst düzeydeki yönetici veya yetkilileri kuruma karşı, işverenleri ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur.” hükmünü öngörmüş, 5510 sayılı Kanun’un 88/20 maddesi de bazı farklar dışında anılan maddeye paralel düzenleme getirmiş olup, “Kurumun sigorta primleri ve diğer alacakları haklı bir sebep olmaksızın bu Kanunda belirtilen sürelerde ödenmez ise kamu idarelerinin tahakkuk ve tediye ile görevli kamu görevlileri, tüzel kişiliği haiz diğer işverenlerin şirket yönetim kurulu üyeleri de dahil olmak üzere üst düzeydeki yönetici veya yetkilileri ile kanuni temsilcileri Kuruma karşı işverenleri ile birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur.” hükmünü öngörmüştür.
6183 sayılı Kanun’un mükerrer 35. maddesinde de “Tüzel kişilerle küçüklerin ve kısıtlıların, vakıflar ve cemaatler gibi tüzel kişiliği olmayan teşekküllerin mal varlığından tamamen veya kısmen tahsil edilemeyen veya tahsil edilemeyeceği anlaşılan amme alacakları, kanuni temsilcilerin ve tüzel kişiliği olmayan teşekkülü idare edenlerin şahsi mal varlıklarından bu Kanun hükümlerine göre tahsil edilir. Bu madde hükmü, yabancı şahıs veya kurumların Türkiye’deki mümessilleri hakkında da uygulanır. Tüzel kişilerin tasfiye haline girmiş veya tasfiye edilmiş olmaları, kanuni temsilcilerin tasfiyeye giriş tarihinden önceki zamanlara ait sorumluluklarını kaldırmaz. Temsilciler, teşekkülü idare edenler veya mümessiller, bu madde gereğince ödedikleri tutarlar için asıl amme borçlusuna rücu edebilirler.” hükmü düzenlenmiştir.
Yukarıda belirlenen ilkeler ışığında; eldeki davaya konu olayda, dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden, davacının Atlas Mücellet Mat. Ambalaj Ltd. Şti.’nin 2003 yılında 5 yıllığına şirket Yetkili Müdürü olarak görevlendirilip ilan edildiği 2005 ve 2006 yıllarına ait prim borçlarından dolayı davacı …’e ödeme emri tebliğ edildiği, davacının 04.01.2005 tarihinde istifa keyfiyetinin resmiyetine ilişkin Ticaret sicil kayıtları celp edilip sorumluluk bu kapsamda irdelenmeden karar verilmesi isabetsizdir.
2-Ayrıca şirket müdürü …’ın şirkete müdür olarak başladığı 04.01.2005 tarihli yönetim kurulu üyelerinin 2005/2 sayılı kararına ilişkin sicil kayıtları arasındaki çelişki de giderilip bu durumun davacıya etkisi irdelenmeli ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir.

O hâlde, taraf avukatlarının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.