YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9258
KARAR NO : 2015/19147
KARAR TARİHİ : 10.11.2015
Mahkemesi : Karabük İş Mahkemesi
Tarihi : 27.02.2014
No : 2013/207-2014/43
Dava, davacı murisinin 07.04.2009-19.04.2009 tarihleri arasında 4/1-a kapsamında sigortalı olduğunun tespiti ile murisin 19.04.2009 tarihinde geçirdiği kazanın iş kazası olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak davalı kooperatif yönünden davanın reddine, diğer davalılar yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı K..ve davalı O.. M.. vekilince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, murisi H.. İ..’nin : 07.04.2009-19.04.2009 tarihleri arasındaki çalışmalarının tespiti ile 19.04.2009 tarihli kazanın iş kazası olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Önceki bozma ilamında; “5510 sayılı Kanunun, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve sigortalılık hallerinin birleşmesini düzenleyen 53’üncü maddesinin birinci fıkrası (6111 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki hali) gereğince; davacının uyuşmazlık konusu dönemde hem 4/1-a sigortalısı hem de tarımsal faaliyeti nedeniyle 4/1-b sigortalısı olduğunun belirlenmesi halinde önce başlayan sigortalılığa itibar edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Bozma sonrası yapılan yargılama sonunda; davacının hizmet akdi ile çalışılan dava konusu dönemi de kapsar şekilde zeytin satışları nedeniyle prim tevkifatlarının bulunduğu, hizmet akdi ile çalışılan dava konusu dönemde tarımsal faaliyetinin bulunduğu belirginse de; 5510 sayılı Yasa’nın 6. maddesinin 1. fıkrasının (ı) bendinde, bu Kanunun kısa ve uzun vadeli sigorta kolları hükümlerinin uygulanmasında tarımda kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlardan; tarımsal faaliyette bulunan ve yıllık tarımsal faaliyet gelirlerinden, bu faaliyete ilişkin masraflar düşüldükten sonra kalan tutarın aylık ortalamasının, bu Kanunda tanımlanan prime esas günlük kazanç alt sınırının otuz katından az olduğunu belgeleyenlerin sigortalı sayılmayacağı düzenlenmiş olup, davacının murisinin tarımsal faaliyet gelirlerinin anılan bentte öngörülen muafiyet sınırı altında kalıp kalmadığı yöntemince araştırılmamıştır.
Mahkemece, yukarıda yapılan açıklamalar kapsamında, davacıların murisinin tarımsal faaliyetinin muafiyet kapsamında kalıp kalmadığı yöntemince araştırılarak, muafiyet kapsamında kalmadığı anlaşılacak olursa; önce başlayan sigortalılığa itibar edilmesi gerektiğinden, eldeki davanın reddine karar verilmesi, muafiyet kapsamında kaldığının belirlenmesi halinde ise; şimdiki gibi karar verilmelidir.
Açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
O hâlde, davalı K.. ve davalı O.. M.. vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan O.. M..’ne iadesine, 10.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.