YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/20781
KARAR NO : 2017/7782
KARAR TARİHİ : 13.11.2017

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki belgeler okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2015 yılı için, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 2.080,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde  temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, HUMK’nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda; davacı Kurum tarafından, Küçükçekmece 3. İcra Müdürlüğü 2012/9257 E sayılı dosyası ile; 2.410,07 TL asıl alacak 657,75 TL takip tarihine kadar işlemiş faiz olmak üzere toplam 3.067,82 TL alacağın tahsili için icra takibi yapılmıştır. İtiraz üzerine takibin durdurulmasına karar verilmiştir. Yapılan yargılama neticesinde, davanın kısmen kabulü ile itirazın kısmen iptaline, 2.410,07 TL asıl alacak, 534,43 TL işlemiş faiz yönünden takibin devamına karar verilmiştir. Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden davaya konu Kurum zararının tamamının talep edildiği anlaşılmakta ve reddedilen miktarın temyiz kesinlik altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Reddedilen miktar, temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı davacı vekili tarafından temyiz yoluna başvurulması mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin, hükmün miktar itibarîyle kesinliği nedeniyle REDDİNE, 13.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.