Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2015/18043 E. 2018/698 K. 08.02.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/18043
KARAR NO : 2018/698
KARAR TARİHİ : 08.02.2018

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ile davalılardan … ve …. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesindeki; “…İş kazası, meslek hastalığı ve hastalık, üçüncü bir kişinin kusuru nedeniyle meydana gelmişse, sigortalıya ve hak sahiplerine yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısı, zarara sebep olan üçüncü kişilere ve şayet kusuru varsa bunları çalıştıranlara rücû edilir.” düzenlemesi getirilmiş ise de, söz konusu düzenlemenin, anılan Kanun’da, yürürlüğü öncesinde gerçekleşen olaylardan kaynaklanan rücûan tazminat davalarında uygulanmasına imkan veren bir düzenleme bulunmadığı ve genel olarak Yasaların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı sonucu olarak davanın yasal dayanağının 506 sayılı Yasa’nın 26. maddesi olduğu belirgindir.
Somut olayda mahkemece yanılgılı değerlendirmeyle, davaya konu kazayla ilgili ceza davası dosyası sonucuna göre, eldeki dava dosyasında alınan bilirkişi raporunda ki kusur oranlarının re’sen belirlendiği anlaşılmakla, yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular dikkate alınarak olayın gerçekleştiği iş kolunda iş güvenliği bakımından uzman kişilerden oluşan bilirkişi heyetinden davaya konu kazayla ilgili ceza davası dosyası sonucu da gözetilerek uygun bir kusur raporu alınarak hüküm tesis edilmemesi ve davacı kurumun talep sonucuna göre davanın tam kabulüne karar verilmesi gerekirken kısmen kabul kararı verilmesi isabetsizdir.
O hâlde, davacı Kurum ile davalılardan … ve …. vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan … ile ….’ye iadesin, 08/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.