YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1776
KARAR NO : 2015/19625
KARAR TARİHİ : 16.11.2015
Mahkemesi : İzmir 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 17.11.2014
No : 2009/873-2014/704
Dava, malûllük aylığı tahsisi ve ödenmeyen aylıklarından 500,00 TL’nin faizi ile tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Somut olayda; davacının 04.04.2006 tarihinde malûllük aylığı tahsis talebinde bulunduğu, davalı Kurum tarafından 2/3 oranında çalışma gücünü kaybetmediği gerekçesi ile talebinin reddedildiği, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 20.06.2008 günlü raporu ile de çalışma gücünün 2/3 oranında kaybetmediğinin bildirildiği, 13.07.2012 tarihli Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu raporunda ise davacının beden çalışma gücünü %60 oranında kaybetmiş olduğu sonucuna varıldığı, 30.01.2014 tarihli Adli Tıp Genel Kurulu raporunda da aynı yönde görüş bildirildiği anlaşılmaktadır.
Tahsis talep tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 506 sayılı Kanunun 53. maddesine göre, “…Kurum hastanelerince düzenlenecek usulüne uygun sağlık kurulu raporları ve dayanağı tıbbî belgelerin incelenmesi sonucu çalışma gücünün en az 2/3’ünü yitirdiği Kurumca tespit edilen sigortalı, malûllük sigortası bakımından malul sayılır.” Hastanelerin sağlık raporları arasında çelişki bulunması durumunda, bu çelişkinin, 109. maddede belirtilen prosedüre uyularak, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’ndan, itiraz halinde ise Adli Tıp Kurumu’ndan alınacak raporla giderilmesi gereklidir (5510 sayılı Kanunun 95. maddesi). Ancak Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’ndan verilecek rapor ile Adlî Tıp Kurumu’ndan alınacak rapor arasında çelişki mevcut olması halinde Adli Tıp Genel Kurulu’ndan rapor alınmalıdır.
Mahkemece, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu ile Adli Tıp Kurumu raporları arasında açık çelişki bulunduğundan, belirtilen usul çerçevesinde malûliyetin başlangıcı yönünden Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’ndan rapor alınarak çelişki giderilmeli, davacının çalışma gücü kayıp oranının 2/3 yada %60 oranında bulunup bulunmadığı ve başlangıç tarihi belirlenerek malullük aylığı tahsis şartlarının varlığı irdelenmeli, öngörülen istisnaları dışında 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasa’nın malûllük aylığı şartlarını düzenleyen 25 ve devamı maddelerindeki sigortalı lehine olan düzenlemeler de göz önünde bulundurularak, varılacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddî ve hukukî esaslar göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, tarafların vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem hâlinde davacıya iadesine, 16.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.