Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2015/15550 E. 2015/19457 K. 12.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/15550
KARAR NO : 2015/19457
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

Mahkemesi : İskenderun 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 04.10.2013
No : 2010/329-2013/957

Dava, rücûan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalılar avukatının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26.maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücû alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26. maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasa’ya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücû hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, mahkemece, gerekçesinde, Kurum zararı olarak, sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirlerin ilk peşin sermaye değerli tutarının gözetilerek, davalıların kusurları karşılığı tutar yönünden belirlemesi gerekirken, hak sahiplerine bağlanan peşin sermaye değerli gelirlerde oluşan artışların istenilemeyeceği gözetilmeksizin, Kurum zararının hak sahiplerinin peşin sermaye değerli gelirlerindeki artışları gözetilerek tespit edilmesi, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi gereğince) Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Gerekçenin hüküm fıkrasından önceki son paragrafının tamamen silinerek, yerine, “tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; Davacı K. Sigortalısı, dava dışı E. Ü.’nin 20.01.2008 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu vefat etmesi nedeniyle hak sahiplerine 117.005,18 TL ilk peşin sermaye değerli gelir bağlandığı, 247,43 TL cenaze gideri sarfedildiği, Mahkememizin 200./.. Esas 201./.. Karar sayılı dosyasında alınan kusur raporuna göre olayda müteveffa sigortalının kusursuz, asıl işveren davalı Y.D.Ç. A.Ş’nin %50, müteveffa sigortalının işvereni alt işveren M.. S..’nin %50 oranda kusurlu olduğunun tespit edildiği, kararın Yargıtay .. HD’nin 201./.. Esas, 201./.. Karar, ../../.. tarihli ilamı ile onandığı, Davacı K.. ilk peşin sermaye değerli gelir ve cenaze yardımı olmak üzere toplam 117.252,61 TL. zararın meydana geldiği, davalılardan kusurları oranında talep edebileceği anlaşılmakla, hükme elverişli bilirkişi raporları doğrultusunda davanın kabulüne karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki hüküm kurulmuştur.” sözcük ve rakamları yazılmasına ve gerekçenin bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan alınmasına, 12.11.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.