YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/13829
KARAR NO : 2015/20567
KARAR TARİHİ : 26.11.2015

Mahkemesi : Burhaniye 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Tarihi : 10.02.2015
No : 2012/354-2015/54

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
506 sayılı Kanunun 4.maddesi ile “sigortalıları çalıştıran gerçek ve tüzel kişiler” işveren olarak tanımlanmıştır. ”Çalıştıran” olgusu, tespiti istenen sürelere ilişkin hizmet akdinin tarafı konumunda olan ve hizmet akdini düzenleyen “işvereni” ifade etmektedir. Hizmet tespitine yönelik davanın da işverene karşı açılması gerekir. Kaldı ki, anılan Yasanın 79/10. maddesine göre, bu tür tespit davalarının sigortalıyı fiilen çalıştıran işverenlere yöneltmesi gerekir.
Eldeki dava, hizmet tespiti istemine ilişkin olup, davacının 18.10.2003-01.07.2011 tarihleri arasında köy bekçisi olarak H. Köyü nezdinde çalıştığı sürelerin tespitini talep ettiği, davacının hizmet döküm cetveline göre dava konusu dönemin bir kısmına rastlayan 01.12.2009-31.07.2010 ve 03.11.2010-04.07.2011 tarihleri arasında toplam 482 gün dava dışı H. K. Ç. M. K.B. unvanlı ve ayrı bir tüzel kişiliğe sahip 1102079 sicil nolu işyerinden bildirimlerinin yapıldığı, Ç. M. K. B. Meclisi Karar defterinde yer alan 18.11.2009 gün, 6 nolu karara göre davacının 01.12.2009 tarihinden itibaren Ç. M.K. B. bekçi olarak atandığı, Ç.M.Gelir-Gider Defteri’ne göre de 23.09.2003-31.12.2008 tarihleri arasında davacı adına bir takım ödemeler yapıldığı tespit edilmiş olup, anılan delillerden dava konusu dönemde çalışmanın davacının iddia ettiği Hacıosman Köyü’nde değil bu işverenden ayrı bir tüzel kişililiği olan Ç.M.K. Başkanlığı’nda 2/7/1941 tarihli ve 4081 sayılı Ç. M. Korunması Hakkında Kanun’a göre, 506 sayılı Kanunun 2/2. maddesi ve 5510 sayılı Kanunun 4/2-d maddesi uyarınca hizmet akdine tabi olarak gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Davacı tarafından Çiftçi Malları Koruma Başkanlığı’na değil, Hacıosman Köyü’nün bağlı bulunduğu G.. B..’na husumet yöneltilmiş ise de, husumet dava şartı olup, kamu düzenine ilişkin bulunduğundan, yargılamanın her aşamasında mahkemece re’sen gözetilmesi gereken bir husustur.
Yukarıda açıklanan bilgiler ışığında; öncelikle, işveren Ç. M.K.B.’na HMK’nun 124. maddesindeki düzenleme gözetilerek husumet yöneltilmesi sağlandıktan sonra, işin esasına girilip, bu davalının göstereceği deliller toplanarak elde edilecek sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırıdır.
O hâlde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, sair yönleri incelenmeksizin hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan H. Mahallesine İzafeten G.. B..’na iadesine, 26.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.