YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/13524
KARAR NO : 2015/21142
KARAR TARİHİ : 01.12.2015
Mahkemesi : Akhisar 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Tarihi : 17.02.2015
No : 2014/208-2015/33
Dava, iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirlerin 5510 sayılı Kanunun 21. maddesince tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma üzerine ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Ü.. K.. vekili ile diğer davalı Ö.. B.. tarafından temyiz edilmesi üzerine, davalı Ö.. B..’in temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davalı davalı Ü.. K.. vekilinin temyiz istemi yönünden;
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8 inci maddesi gereğince iş mahkemelerinin nihai kararları tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren sekiz gün içinde temyiz olunabilir. İnceleme konusu davada hüküm 21.04.2015 gününde davalıya tebliğ edilmiş, temyiz ise yasal sekiz günlük süre geçtikten sonra 04.5.2015 tarihinde gerçekleşmiştir. O halde 01.06.1990 günlü, 1989/3 Esas ve 1990/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı dikkate alınarak davalının temyiz isteminin süre aşımı nedeniyle REDDİNE;
2- Davalı Ö.. B..’in temyizitirazları yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; hükme dayanak kılınan bilirkişi raporunda, bakiye ömrün belirlenmesinde ülkemize özgü ve güncel verileri içeren TRH2010 tablosunun esas alınmaması, gelirin yansıma oranında, 5510 sayılı Kanunun 19. ve 34 maddeleri uyarınca, ölenin gelirinin % 70’inin dağıtıma esas tutulması, çocuk yoksa bu meblağın % 75’inin eşe bağlanması, çocuk varsa eşin payının (% 70 üzerinden) % 50’ye düşürülmesi ve her bir çocuk için % 25 gelir bağlanması esaslarına uyulmaması, yine Sosyal Güvenlik Kurumu ilk peşin sermaye değeri hesaplamalarına paralel olarak, bilinmeyen dönemdeki kazanç hakkında, önceki uygulamalarda yapılan yıllık olarak %10 arttırılıp %10 iskontoya tabi tutulmak yerine %5 oranlarının uygulanması gözetilmemiş ise de; doğru yöntemle belirlenecek gerçek zarar tutarlarının da daha yüksek, bağlanan gelirlerin ilk peşin sermaye değerinin ise gerçek zarar miktarından da az olup hükme esas alındığı belirgin bulunduğundan anılan yanlışlığın sonuca etkili olmamasına göre yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan alınmasına, 01.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.