Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2015/11281 E. 2015/21910 K. 10.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11281
KARAR NO : 2015/21910
KARAR TARİHİ : 10.12.2015

Mahkemesi : İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesi
Tarihi : 16.07.2009
No : 2007/438-2009/514

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılardan, …. Mağazacılık A.Ş., … Giyim Ltd. Şti., … Mağazacılık A.Ş. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı kurum; 16.01.2005 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu hak sahiplerine ödenen peşin değerli geliri ile cenaze giderlerinin davalılardan tahsilini istemiş olmakla 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesiyle yeniden getirilen “sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı” tazmin hükmünün, 5510 sayılı Yasa’nın yürürlüğü öncesinde gerçekleşen iş kazalarından kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa’nın 26. maddesi olup, kusurun belirlenmesinde, mahkemece, öncelikle iş kazasının ne şekilde olduğu, dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak, varsa çelişki giderilerek belirlenmeli ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda, kusur oran ve aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesine gidilmelidir.
Bilindiği üzere, işçilerin beden ve ruh sağlığının korunmasında önemli olan yön, iş güvenliği tedbirlerinin alınmasının hakkaniyet ölçüleri içinde işverenlerden istenip istenemeyeceği değil, aklın, ilmin, fen ve tekniğin, tedbirlerin alınmasını gerekli görüp görmediği hususlarıdır. Bu itibarla işverenler, mevzuatın kendisine yüklediği tedbirleri, işçilerin tecrübeli oluşu veya dikkatli çalıştığı taktirde gerekmeyeceği gibi düşünceler ile almaktan çekinemeyeceklerdir. Çalışma hayatında süre gelen kötü alışkanlık ve geleneklerin varlığı da, işverenlerin önlem alma ödevini etkilemez. İşverenler, çalıştırdığı sigortalıların beden ve ruh bütünlüğünü korumak için yararlı her önlemi, amaca uygun biçimde almak, uygulamak ve uygulatmakla yükümlüdürler.
Dosyanın incelenmesinde, mahkemece 26.11.2008 tarihinde alınan bilirkişi raporunda, araç sürücüsü M.. Ş..’in %65, davalı alt işveren … Güvenlik Ltd. Şti.’nin %10, asıl işveren diğer davalıların toplam %20 ve sigortalının %5 oranında kusurlu olduğunun belirtilmesi, Ceza dava dosyasında alınan bilirkişi raporu ve Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesi raporlarında M.. Ş..’in 8/8 oranında kusurlu olduğunun belirtilmesi sonucu iş bu dava dosyasında mahkemece çelişki üzerine yeniden bilirkişi raporu aldırıldığı ve davalı işverenliklerin toplamda %30, araç sürücüsü M.. Ş..’in %65 ve sigortalının %5 oranında kusurlu olduğunun belirtilmesi üzerine bu kusur oranları üzerinden hüküm verilmiş ise de, Pendik 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/95 E. sayılı dosyasında eldeki davaya konu iş kazası nedeni ile sanık M.. Ş.. hakkında mahkumiyet kararı verildiği, ne var ki; ilgili ceza dava dosyasının iş bu dava dosyası içerisine ikmal edilmediği anlaşılmış olup, öncelikle söz konusu ceza dava dosyası ikmal edilmeli, ceza davasında kusurun varlığına ilişkin maddi olgu hukuk hakimini bağlayacağından, buna göre gerekirse İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile iş kazasının vuku bulduğu iş kolunda uzman bilirkişi heyetinden; kusur oran ve aidiyeti konusunda yeniden rapor alınarak, varılacak sonuca göre hüküm kurulmalıdır.
Mahkemece; yukarıda açıklanan maddi ve hukuki ilkeler uyarınca karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalılardan, …. Mağazacılık A.Ş., …. Giyim Ltd. Şti., … Mağazacılık A.Ş. vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan, …. Mağazacılık A.Ş., …. Giyim Ltd. Şti., …. Mağazacılık A.Ş.’ye iadesine, 10.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi