Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2015/11270 E. 2017/1490 K. 27.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11270
KARAR NO : 2017/1490
KARAR TARİHİ : 27.02.2017

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilamda belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava; 24.12.2012 tarihinde, davalı işyerinde meydana gelen iş kazası nedeniyle sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalıya yapılan ödemeler nedeniyle oluşan Kurum zararının tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece taleple bağlılık ilkesine aykırı hüküm kurulması, isabetsizdir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun “Taleple bağlılık ilkesi” başlığını taşıyan 26’ncı maddesinde de, hakimin, tarafların istem sonuçlarıyla bağlı olduğu, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği açıklanmış olmakla, hukuk yargılamasına “taleple bağlılık” ilkesi egemen kılınmıştır.
Eldeki davada, davacı Kurum vekili tarafından dava dilekçesinde, Kurum zararının 100.00 TL olarak talep edildiği, 27.10.2014 tarihli dilekçe ile ise taleplerini 10.00 TL tedavi masrafı ile 90.00 TL geçici iş göremezlik ödemesi olarak ayrıştırdığı anlaşılmakla, mahkemece geçici iş göremezlik ödemesinden kaynaklı 50.00 TL, tedavi giderinden kaynaklı 50.00 TL nin kabulüne karar vermek suretiyle yukarıda anılan düzenlemeye aykırılık oluşturacak şekilde taleple bağlılık ilkesinin ihlali, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün 1. bendinin son paragrafı tamamen silinerek yerine ” sigortalının geçici iş göremezlik döneminde yapılan ödemelerden kaynaklı 90.00 TL’nin ödeme tarihinden itibaren ve sigortalı için yapılan masraftan kaynaklı 10.00 TL’nin sarf tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 27.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.