Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2015/10309 E. 2015/21559 K. 07.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10309
KARAR NO : 2015/21559
KARAR TARİHİ : 07.12.2015

Mahkemesi : Karşıyaka 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 23.03.2015
No : 2013/88-2015/80

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ile davalı H.. G.. avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delilerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 9,10, ve 26. maddeleridir. Mahkemece, anılan maddenin “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasa Mahkemesinin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonucu oluşan hukuki durum dikkate alınarak ve işverenin 506 sayılı Yasanın 9-10. Maddeleri gereği kusursuz sorumluluğu da gözetilerek karar verilmiş ise de, Kurumun rücu alacağı, hak sahiplerine yapılan yardımlardan eş yönünden fiili ödeme tutarı, sigortalının kızı yönünden bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değeri tutarı ile sınırlı olup toplam tazminat sınırının 10.048,86 TL olduğu, davalı işverenin anılan Yasa maddeleri gereği %75 oranında kusur karşılığından, davalı G.. K..’ın %50 oranında kusur karşılığından müteselsilen sorumlu olduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.

./..
SONUÇ: Hüküm fıkranın ilk iki bendinin silinerek yerine “1-Davanın kısmen kabulü ile sigortalının kızına bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değeri ile sigortalının eşine yapılan fiili ödeme tutarı toplamının kusur karşılığı olan 7536,64 TL’nin onay ve fiili ödeme tarihlerinden itibaren (davalı G.. K..’ın 5024,43 TL ile sınırlı olarak sorumlu olmak üzere), 144,77 TL cenaze giderinin ödeme tarihinden itibaren (davalı G.. K..’ın 96,52 TL ile sınırlı olarak sorumlu olmak üzere) işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,
2-Hüküm tarihindeki harç tarifesi gereği hesaplanan 524,71 TL nispi karar ve ilam harcı ile davanın açılması esnasında davacı Kurumun harçtan muaf olması nedeni ile alınmayan 24.30 TL başvuru harcının davalılardan (davalı G.. K..’ın 374,11 TL ile sınırlı olarak sorumlu olmak üzere) müştereken ve müteselsilen alınarak hazineye gelir kaydına, (ilk kararda hüküm altına alınan 578.82 TL. harcın yatırıldığına dair makbuzun ibrazı halinde fazla alınan harcın istek halinde yatırana iadesine,)” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı H.. G..’den alınmasına, 07.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi