YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4539
KARAR NO : 2014/16987
KARAR TARİHİ : 09.09.2014
Mahkemesi :Manisa 1. İş Mahkemesi
Tarihi :12.12.2013
No :2011/822-2013/991
Davacı, 11.02.1987 tarihinde başlayan Esnaf Bağ-Kur sigortalılığının 28.02.2002 tarihinde sona erdiğinin ve prim borcu olmadığının tespiti ile 01.06.2011 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlanıp yasal faiziyle ödenmesini ve aksine Kurum işleminin iptalini talep ve dava etmiştir.
Mahkeme, yazılı gerekçelerle davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Somut olayda; davacının, 26.01.1987-30.04.1990 arası vergi kayıt dönemi ile çakışan 08.10.1985-10.02.1987 arası zorunlu SSK’lı çalışma gözetilerek 11.02.1987 tarihi itibariyle Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olarak Kuruma kayıt ve tescil edildiği, tescile esas vergi kaydının 30.04.1990 tarihinde sona erip yeniden 08.04.1991-26.04.1993 ve 16.01.1997-31.10.1998 ve 02.10.2000-28.02.2002 ve 15.04.2006-31.08.2008 arası dönemlerde devam ettiği, sicil kaydının 27.01.1992-11.04.1994 ve 12.10.2000-devam şeklinde olduğu, oda kaydının ise 18.01.1989-30.03.1992 ve 05.04.1991-26.04.1993 ve 09.10.2000-19.06.2006 ve 19.06.2006-24.03.2009 arası dönemlerde aralıklı biçimde devam ettiği, davacının 01.01.1978-19.04.2011 arası 2372 gün zorunlu SSK sigortalılığının bulunduğu, Bağ-Kur tarafından yukarıdaki kayıtlar esas alınarak davacının 11.02.1987-30.04.1990 ve 08.04.1991-26.04.1993 ve 16.01.1997-31.10.1998 ve 02.10.2000-28.02.2002 ve 02.11.2006-31.08.2008 arası dönemlerde Esnaf Bağ-Kur sigortalısı sayılıp tahsis talep tarihi olan 31.05.2011 tarihi itibariyle 8.121,65 TL prim borcu tahakkuk ettirildiği, Kurumun kabulünde olan 02.11.2006-31.08.2008 arası dönemdeki Esnaf Bağ-Kur sigortalılığı ile 26.01.2007-17.02.2007 ve 01.05.2007-01.02.2008 ve 04.04.2008-30.08.2008 arası dönemde gerçekleşen toplam 440 gün zorunlu SSK’lı çalışmanın çakıştığı, karar gerekçesinde 02.11.2006 tarihinde başlayan Esnaf Bağ-Kur sigortalılığının zorunlu SSK başlangıcından önce 25.01.2007 tarihine kadar uzatılıp bu dönem dışında diğer Esnaf Bağ-Kur sigortalılık sürelerinin aynen Kurum kabulü gibi belirlendiği, Kurum kabulü çerçevesinde Esnaf Bağ-Kur sigortalılık süreleri ile çakışan 26.01.2007-17.02.2007 ve 01.05.2007-01.02.2008 ve 04.04.2008-30.08.2008 arası dönemlerde ise SSK’lı çalışmalara üstünlük tanınıp Bağ-Kur prim borcu bulunması ve Bağ-Kur sonrası ise 1260 gün SSK sigortalılığının olmaması nedeniyle davanın tümden reddine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Hükmün gerekçesi ile hüküm fıkrasının birbirine uygun olması gerekir. 28.02.2002 tarihi itibariyle Esnaf Bağ-Kur sigortalılığının sona erdiğinin dava edilmesi ve sonraya ilişkin bir talebin bulunmamasına rağmen, karar gerekçesinde talep sonunu aşan biçimde davacının 02.11.2006-25.01.2007 döneminde Esnaf Bağ-Kur’lu sayılıp hüküm fıkrasında ise davanın reddine hükmedilmek suretiyle karar gerekçesiyle hüküm fıkrası arasında çelişkiye meydan verilmesi isabetsiz bulunmuştur. Böylece, kararın gerekçesi ile gerekçeli kararın hüküm fıkrasının birbiriyle çelişkili olduğu kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Sair hususlar şimdilik değerlendirilmeksizin, mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde; davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 09.09.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.