YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4438
KARAR NO : 2014/10118
KARAR TARİHİ : 06.05.2014
Mahkemesi :Bakırköy 2. İş Mahkemesi
Tarihi :14.11.2013
No :2009/219-2013/562
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme, davanın kısmen kabülüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, 09.06.1992-31.05.2002 ve 01.12.2002-02.02.2007 tarihleri arasında davalılardan şirket işyeri nezdinde çalıştığını ve bildirilmeyen günlerinin tespitini istemiş, mahkemece, 01.09.1992-01.02.2007 tarihleri arasında evlilik nedeniyle verdiği ara değerlendirilmek suretiyle, eksik bildirilen günleri tespit edilerek, kısmen kabul kararı verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79. maddesidir. Bu tür sigortalı hizmetlerin saptanmasına ilişkin davalar kamu düzeni ile ilgili olduğundan, özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmeleri zorunlu olduğu gibi, sonuç itibariyle sigorta primlerinin işverenden tahsiline yol açacağından, işverenlik sıfatının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi gerekir. Bu konuda temel dayanak noktası 506 sayılı Kanun’un “İşveren ve işveren vekilinin tarifi” başlığını taşıyan 4. madde hükmüdür. Anılan maddede; bu Kanunun uygulanmasında 2. maddede belirtilen sigortalıları çalıştıran gerçek veya tüzel kişiler “işveren” olarak tanımlanmıştır.
Dava dilekçesinde, G..Ö. Sanayi Ticaret Ltd.Şti. davalı işveren olarak gösterilmiş ise de; dosya kapsamından, işverenin E.. G.. olduğu anlaşılmakla, HMK’nun 124. maddesi gereğince, E..G..’e husumet yöneltilmeli, göstereceği bütün deliller toplanmalı, yapılacak değerlendirme sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Kabule göre de; davacının, ilk dönem talep sonu olarak 31.05.2002 tarihini belirlediği, 07.06.2002 tarihinde çıkış bildirimin yapıldığı ve bu dönemde tam bildiriminin bulunduğu anlaşılmakla, 2002/2. dönemi yönünden 53 gün fazla hizmet tespit edilerek, talebin aşılması isabetsiz bulunmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalı G..Ö.. San. Tic. Ltd. Şti.’ne iadesine, 06.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.