Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2014/3218 E. 2014/6227 K. 18.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3218
KARAR NO : 2014/6227
KARAR TARİHİ : 18.03.2014

Mahkemesi :Ankara 3. İş Mahkemesi
Tarihi :18.09.2013
No :2010/566-2013/847

Dava, 1986 – 1989 döneminde Bağ-Kur sigortalılığının tespiti ile yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma üzerine, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar vekillerince temyiz edilmesi üzerine, isteklerin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı Kurum vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dairemizin 2009/ 1426 – 2010/ 4322 sayılı bozma ilamına uyluması sonrasında yapılan yargılama sonunda, bozma ilamımız ile kesinleşen 27.01.1986 – 01.01.1989 dönemine dair zorunlu esnaf Bağ-Kur sigortalılığı yanında, 01.3.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmiş ise de;
Dosya kapsamından, davacının askerlik borçlanma bedelini ödediği 23.12.2008 tarihini takibeden aybaşı olan 01.01.2009 tarihi itibariyle yaş, prim ödeme gün sayısı ile her türlü borçlarının ödenmiş olması koşullarını gerçekleştirdiği gözetilmemiştir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 18.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.