YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/26301
KARAR NO : 2015/21891
KARAR TARİHİ : 10.12.2015

Mahkemesi : Bakırköy 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 04.09.2014
No : 2010/877-2014/316

Dava, iş kazası sonucu oluşan sürekli iş görömezlik oranının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalılardan K… vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Diğer davalı S.. Y..’in, iş kazası sonrası %37,2 sürekli iş göremezlik oranı bulunduğunun davalı Kurum tarafından tespit edilmesi üzerine, bu oranın fahiş olduğunun bahisle, davalı Kurum tarafından belirlenen sürekli iş göremezlik oranının iptali ile 04.05.1998 tarihinde gerçekleşmiş iş kazasından doğan sürekli iş göremezlik oranının tespit edilmesi için iş bu dava açılmış, mahkemece diğer davalı S.. Y..’in iş gücü kayıp oranının %47,2 olarak tespitine karar verildiği anlaşılmıştır.
Somut olay incelendiğinde, davalı Kurumun sürekli iş göremezlik oranı tespitine itiraz üzerine, 28.09.2011 tarihli Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca iş kazası nedeniyle meslekte kazanma gücü kaybı oranının %37,2 olduğuna karar verildiği, yargılama safhasında Adli Tıp 3. İhtisas Kurulundan alınan 12.02.2014 tarihli raporda ise %47,2 oranında meslekten kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağı, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 28.09.2011 tarihli kararından farklı olmasının zaman içinde parmak eklem hareketlerinin kötüleşmesinden kaynaklandığı belirtilmiş ve mahkemece bu rapor dikkate alınarak kabul kararı verilmiş ise de, diğer davalı S.. Y..’in mevcut raporlar nazarında meslekten kazanma gücünün %47,2 oranında olduğu Dairemizce uygun bulunmuş olup, davacının %37,2 meslekte kazanma gücü oranının fazla olduğundan bahisle açmış olduğu dava göz önüne alındığında, yeni meslekte kazanma gücü oranı bağlamından talebin reddedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438.maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : 1-Hükmün (1) nolu bendinin baş kısmına gelmek üzere “Davanın Reddine” yazılmasına,
2- Hükmün (2) nolu bendinin silinerek yerine, “Alınması gereken 8,05 TL harcın davacı tarafından yatırılıp tamamlanmasına” yazılmasına,
3- Hükmün (3) nolu bendinin silinerek yerine, “Davacının yaptığı yargılama giderlerinin uhdesinde bırakılmasına” yazılmasına,
4- Hükmün (4) nolu bendinin silinerek yerine, “4- Davalı Kurum kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ye göre 1500 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine” yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 10.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.