Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2014/22556 E. 2014/25987 K. 09.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22556
KARAR NO : 2014/25987
KARAR TARİHİ : 09.12.2014

Mahkemesi :Serik 1. Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Tarihi :06.06.2014
No :2010/714-2014/477

Rucüan tazminat istemli davanın yapılan yargılaması sonunda; ilâmda yazılı nedenlerle isteğin kabulüne ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi davacı ve davalılardan T. O. İnş. Tur. İşl. A.Ş avukatlarınca istenilmesi ve davalı T. O. İnş. Tur. İşl. A.Ş avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 09.12.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü duruşmalı temyiz eden davalı adına Av. A. K. ile karşı taraf adına Av. E. K. geldiler. Diger davalı adına gelen olmadı. Duruşmaya başlandı. Hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı gün Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Davanın SGK Başkanlığı tarafından açılmış olmasına karşın, karar başlığında davacı olarak tüzel kişiliği olmayan A.. M..’nün yazılması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 304. maddesi kapsamında maddi yazım hatası olup, yapılan hatanın mahkemesince düzeltilmesinin mümkün olmasına göre, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Dava; 29.11.2006 tarihli iş kazasında sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin davalılardan tahsili istemine ilişkin olup, 5510 sayılı Yasanın 21. maddesiyle yeniden getirilen “sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı” tazmin hükmünün, 5510 sayılı Yasanın yürürlüğü öncesinde gerçekleşen iş kazalarından kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 26. maddesidir.
Anılan maddede düzenlenmiş bulunan rücu davaları, kusur sorumluluğuna dayanmakta olup, iş kazasında kusurlu olanlar davacı Kurumun rücu alacağından kusurları karşılığı sorumludur. Kusurun belirlenmesinde ise; zararlandırıcı sigorta olayının ne şekilde oluştuğunun, dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak belirlenmesi ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda, konusunda uzman sayılacak kişilerden oluşturulacak bilirkişi heyetinden, aynı olay nedeniyle daha önce açılmış ve kesinleşmiş tazminat ve ceza dosyaları varsa, bu dosyalardaki kusur raporları ile çelişki oluşturmayacak şekilde kusur oran ve aidiyeti konusunda rapor alınması gereklidir
Somut olayda, T. O.İnş. Tur. İşl. A.Ş.’ne ait otel inşaatının tamirat tadilat taşıma indirme yükleme işçiliğini 10.08.2006 tarihli sözleşme ile üstelenen B. Müh. Dan. Hiz. Ltd. Şti. işçisinin villa yan tarafında, 3-4 metre uzunluğunda profil demirden yapılmış merdivende sıva işi yaparken, merdivenin 7. basamağından 8. basamağına geçtiği sırada dengesini kaybederek düşmesi şeklinde oluşan iş kazasında sigortalının sürekli iş göremez durumuna girdiği, yargılama aşamasında alınan 26.03.2012 tarihli raporda; asıl işveren T. O. İnş. Tur. İşl. A.Ş.’nin %35, alt işveren B. Müh. Dan. Hiz. Ltd. Şti.’nin %35, sigortalının %30, 03.02.2013 tarihli raporda ise; asıl işveren T.O. İnş. Tur. İşl. A.Ş.’nin %20, alt işveren B.Müh. Dan. Hiz. Ltd. Şti.’nin %50, sigortalının %30 oranında kusurlu bulunduğu, Mahkemece; ilk kusur raporundaki oranlar esas alınarak karar verildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece; saptanan maddi olgular da gözetilerek, olayın oluşu tereddütsüz belirlenip, tüm delillerle birlikte değerlendirilerek, alanında uzman bilirkişilerden oluşa ve mevzuata uygun, yukarıda anılan raporlar arasındaki kusur oran ve aidiyetleri konusunda oluşan çelişkileri giderecek şekilde yeniden rapor alınıp, irdelenerek, varılacak sonucuna göre karar vermek gerekirken, yargılamada başa dönüp ilk kusur raporuna itibar edilerek hüküm kurulması,
3-Sigortalıya gelir bağlama kararında, sigortalıda oluşan % 65 meslekte kazanma gücü kaybı oranı bakımından kontrol kaydı bulunmasına, giderek bu durumun gerek rücu alacağını oluşturan miktara doğrudan etkili bulunması karşısında, kontrol muayene kaydının sonucunda meslekte kazanma gücü kaybı oranında değişiklik olup olmadığı, deşiklik olması halinde değişikliğin, ilk peşin sermaye değerli gelire etkisinin bulunup bulunmadığının davacı Kurum’dan araştırılarak sonucuna göre karar vermek gerekirken, sigortalının kesinleşen meslekte kazanma gücü kaybı oranı belirlenmeden hüküm kurulması,
4-Davacı Kurum tarafından sigortalıya 25.462,34 TL hastane masrafı yapıldığı, davalıların kusurları oranında Kurumun rücu hakkının bulunduğu, toplam %70 kusurlarına isabet eden oranda davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları, Mahkemece de kararın gerekçesinde bu hususun kabul edilmiş olması karşısında kusur karşılığı 17.823,64 TL tedavi giderinin tahsiline karar verilmesi gerekirken, toplamda 2.326,84 TL’ye hükmedilmek suretiyle eksik tedavi giderinin hüküm altına alınmış olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
O halde; davacı ile davalılardan T. O.İnş. Tur. İşl. A.Ş. vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, davacı avukatı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma avukatlık parasının davalı T.O. İnş. Tur. İşl. A.Ş.’ye, davalı T. O.İnş. Tur. İşl. A.Ş. avukatı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine, temyiz harcının istem halinde davalılardan T. O. İnş. Tur. İşl. A.Ş.’ye iadesine, 09.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.