Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2014/20597 E. 2016/723 K. 25.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20597
KARAR NO : 2016/723
KARAR TARİHİ : 25.01.2016

Mahkemesi : Gebze 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 15.07.2014
No : 2012/253-2014/307

Dava, rücûan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa’nın 21. maddesidir. Anılan maddede “İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir. İşverenin sorumluluğunun tespitinde kaçınılmazlık ilkesi dikkate alınır.” hükmüne yer verilmiştir. Bu hüküm gereği işverenin rücu alacağından sorumluluğu, ancak kasdı veya işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliği ile ilgili mevzuat hükümlerine aykırı hareketinin varlığı halinde mümkün olup, kaçınılmazlıktan işverenin sorumluluğu bulunmamaktadır.
Hâl böyle olunca, Mahkemece, gelirin ilk peşin sermaye değeri ile geçici iş göremezlik ödeneğinin %80 kusur karşılığının hüküm altına alınması gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usûl ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkranın ilk iki paragrafınının silinerek yerine “Davanın kısmen kabulü ile gelirin ilk peşin sermaye değerinin %80 kusur karşılığı olan 41.168,85 TL’nin onay tarihinden itibaren, 617,20 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,
Hüküm tarihindeki harç tarifesi gereği hesaplanan 2854,40 TL. nispi karar ve ilam harcı ile davanın açılması esnasında davacı Kurumun harçtan muaf olması nedeni ile alınmayan 21.15 TL başvuru harcının davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına”, sözcüklerinin yazılmasına, 3. paragrafa “2003,00 TL’nin” rakamlarından sonra gelmek üzere, “kabul ret oranına göre 1882,82 TL.sinin” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, “4. paragraftaki “5183,74” rakamlarının silinerek yerine “4896,46” rakamlarının yazılmasına, aynı paragrafın devamına “Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereği 1500,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” sözcüklerinin eklenmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 25.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi