Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2014/20470 E. 2014/25859 K. 08.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20470
KARAR NO : 2014/25859
KARAR TARİHİ : 08.12.2014

Mahkemesi : Manisa 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 25.06.2014
No : 2008/564-2014/227

Dava, sakatlık indirimine dayalı olarak 506 sayılı Kanunun 60/C-b uyarınca davacıya bağlanan yaşlılık aylığının (sakatlığın saptanmasına ilişkin sağlık raporunun sahte olduğunun saptanması üzerine) başlangıçtan itibaren iptaline ilişkin Kurum işleminin iptaline, birikmiş yaşlılık aylıklarının tahsili; birleşen davalar, yersiz ödemelerin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine; birleşen davaların kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ve birleşen davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden, Maliye Bakanlığınca Vergi Usul Kanununun 31. maddesinde öngörülen yönteme göre belirlenen % 40 oranındaki sakatlığı nedeniyle, vergi indiriminden yararlanma hakkı tanınmış olan davacı sigortalıya 506 Sayılı Yasanın 60/C-b maddesi uyarınca yaşlılık aylığı bağlandığı, ancak, dayanak alınan sağlık raporunun gerçeği yansıtmadığı iddiasıyla Kurumca kontrol muayenesine tabi tutulan davalı için düzenlenen raporla çalışma gücü kaybının olmadığının görülmesi üzerine, Kurumca, 01.06.2006 – 23.08.2008 tarihleri arasındaki yersiz ödendiği iddia edilen aylık ve sağlık giderlerinin tahsilinin talep edildiği, yargılama sırasında Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu tarafından 16.07.2006 tarihli Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğe göre çalışma gücü kaybının olmadığının belirtildiği, Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu raporunda da aynı Yönetmeliğe göre mevcut durum itibariyle çalışma gücü kaybı olmadığınin belirlenmesi üzerine davanın reddine, birleşen davaların kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
506 sayılı Yasanın aylık bağlandığı tarihte yürürlükte olan şekli ile, 60/C-b maddesi, “sakatlığı nedeniyle gelir vergisi indiriminden yararlanmaya hak kazanmış olan sigortalıların yaşları ne olursa olsun en az 15 yıldan beri sigortalı bulunmak ve en az 3600 gün malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş olmak şartıyla yaşlılık aylığından yararlanacaklarını” öngörmekte olup, bu koşulların başında ise öncelikle ve özellikle “sakatlığı nedeniyle gelir vergisi indiriminden yararlanmaya
hak kazanmış olmak” hususunun saptanması önem arzetmektedir. Anılan hususun saptanması işi ise, 199 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 3239 sayılı Kanunla değişik 31/2. maddesine göre, sakatlık indiriminden yararlanmak için yetkili hastanelerin sağlık kurullarından alınan raporla Maliye Bakanlığı bünyesindeki “Merkez Sağlık Kurulu” tarafından değerlendirilerek iş gücü kaybı oranları ve buna göre sakatlık dereceleri belirlenmekte ve bu belirlemeye dayalı olarak da ilgili şahsın vergi indiriminden yararlanmaya hak kazanıp kazanmadığına, yine idarece karar verilmektedir.
Bu durumda, sakatlığı nedeniyle vergi indiriminden yararlanmaya hak kazandığına dair verilen bu idari kararın sigortalının tahsis talebiyle birlikte Kuruma ulaşmasıyla, diğer koşulların da varlığı halinde sigortalıya anılan Yasanın 60/C-b maddesi uyarınca yaşlılık aylığı bağlanması da, yasal bir gereklilik olmaktadır.
506 sayılı Yasanın bahsi geçen 60/C-b maddesinde, 4958 sayılı Yasanın 34. maddesiyle yapılan değişiklik ile, “sakatlığı nedeniyle vergi indiriminden yararlanılması dolayısıyla yaşlılık aylığına hak kazanarak yaşlılık aylığı almakta olanlar Kurumca kontrol muayenesine tabi tutulurlar” hükmü getirilmiş bulunmakla, bu gibilerin sakatlık indiriminden yararlanma koşullarını muhafaza edip etmediklerinin Kurum tarafından denetlenmesine ve değerlendirilmesine olanak tanınmıştır. Böylece kendilerine daha önce, anılan 60/C-b maddesine dayalı olarak yaşlılık aylığı bağlanmış olanlar için, sonradan değişen durum nedeniyle bu aşamada, yasa koyucu tarafından anılan yasa maddesinde yapılan değişiklikle, konunun 506 sayılı Yasa çerçevesinde çözümlenmesi amaçlanmış olmakla, ön mesele olarak karşımıza çıkan Maliye Bakanlığınca sakatlık indiriminden yararlanmaya ilişkin ilk kararın idari yoldan kaldırtılmasına (iptaline) de gerek kalmaksızın, bu çerçevede sigortalı ile Kurum arasında çıkan benzeri ihtilafların idari yargı yerinde değil iş mahkemeleri bünyesinde görülerek çözüme kavuşturulması olanaklı hale gelmiş bulunmakla, mahkemenin, davaya bakmış olmasında herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Ancak, yapılan inceleme ve araştırma hüküm kurmaya elverişli değildir. Mahkemece yapılacak iş; öncelikle sakatlık sebebiyle vergi indiriminden yararlandırma kararına dayanak alınan Manisa Merkez Efendi Hastanesinin 21.02.2006 tarihli raporunda yer alan sigortalının % 40 oranında iş gücü kaybını gerektiren bulguların yaşlılık aylığının bağlandığı 2006 yılı Nisan ayı itibariyle var olup olmadığı (diğer bir deyişle anılan raporun gerçek dışı düzenlenmiş olup olmadığı) konusunun tespiti için; ikinci olarak, bu ilk raporda yer alan bulguların o tarih itibariyle mevcudiyeti halinde, bu bulguların sonradan vaki tedavi ile iyileşme gösterip gösteremeyeceği, iyileşme gösterebilecek olguya sahip ise, o takdirde, sonradan alınan raporlarda yer alan bulgular ve işgöremezlik dereceleri de irdelenmek suretiyle sakatlık nedeniyle bağlanan aylığın kesildiği tarih itibariyle tıbbi durumun belirlenerek, saptanacak bulguların sigortalının sakatlığı nedeniyle vergi
indiriminden yararlandırıldığı ilk tarih itibariyle ve kazanılmış hakların korunması ilkesinden hareketle o tarihte yürürlükte bulunan, diğer bir anlatımla 18.03.1981 tarih ve 8/2620 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla belirlenen “Sakatlık İndiriminden Yararlanacak Hizmet Erbabının Sakatlık Derecesinin Tesbit Şekli ile Uygulaması Hakkındaki Yönetmelik” hükümlerine göre değerlendirmeye alınarak anılan yönetmeliğin değişik 3. maddesine göre sigortalı davacının 2006 yılı Nisan ayı itibariyle çalışma oranı kaybı ve sakatlık derecesinin belirlenmesi için yöntemince araştırılıp irdelenmek amacıyla önce Yüksek Sağlık Kurulundan, buna sigortalının itirazı olması halinde Adli Kurumu ihtisas Dairesinden ve iki rapor arasında sigortalı lehine çelişki olup sigortalının itirazı olması halinde Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor alınarak durum açıklığa kavuşturulduktan sonra yapılacak değerlendirme sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir.
Açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı birleşen davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde A.. E..’e iadesine, 08.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.