YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2019
KARAR NO : 2014/4629
KARAR TARİHİ : 04.03.2014
Mahkemesi : Ankara 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 04.12.2013
No : 2013/951-2013/1786
Dava, davalı T.. M.. nezdinde basın kartı sahibi olarak prodüksiyon kaynakları koordinatörlüğü dış çekim ve fotoğraf servisinde ve genel idari hizmetler program haber bölümünde kameraman olarak çalışmalarında 6385 sayılı Yasa ile değişik 5510 sayılı Yasanın 40. maddesinin 16. ve 17. bentlerine istinaden fiili hizmet süresi zamından faydalanması gerektiğinin tespiti ile 6385 sayılı Yasa ile değişik 5510 sayılı Yasanın 40. maddesinin 17. bendinin Anayasa’nın 2 ve 10. maddelerine istinaden Anayasaya aykırı olması nedeniyle iptali için Anayasa Mahkemesine başvurulması istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davacının 5510 sayılı Yasanın 40. maddesinin 2. fıkrasının 16 ve 17. bentlerine istinaden fiili hizmet süresi zammından faydalanabileceğinin tespitine hükmederek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacının, davalı T.. M..nde genel idari hizmetler program – haber sınıfında kameraman asistanı kadrosunda 28.03.1988 tarihinden itibaren Emekli Sandığı iştirakçisi olduğu, 6385 sayılı Yasa ile değişik 5510 sayılı Yasanın 40. maddesinin 2. fıkrasının 17. bendindeki düzenlemenin Anayasanın 2. ve 10. maddelerine aykırı olduğundan bahisle iptali için Anayasa Mahkemesine başvuruda bulunulması ve 5510 sayılı Yasanın 16 ve 17. maddelerine istinaden 15.10.2008 – 14.02.2013 tarihleri arasındaki fiili hizmet zammı süresinin tespitini istemiştir. Dava dilekçesi ekinde; davacının 5510 sayılı Yasanın 40. maddesinin 2. fıkrasının 16 ve 17. bentlerine istinaden fiili hizmet süresi zammının tespiti ve aksine 27.03.2013 tarihli kurum işleminin iptaline yönelik Ankara 14.İdare Mahkemesine dava açtığı, Ankara 14. İdare Mahkemesi’nin 25.04.2013 tarih ve 2013/614-870 sayılı kararı ile davanın 5510 sayılı Yasanın hükümlerinin uygulanmasından kaynaklı uyuşmazlık olarak nitelendirilerek adli yargıda (İş Mahkemelerinde) görülmesi gerektiği belirtilerek, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 15/1-a hükmü uyarınca görev yönünden reddine karar verilmiş olduğu, eldeki davanın 23.05.2013 tarihinde İş Mahkemesine açılması üzerine, Mahkemece; ilamında belirtildiği şekilde davacının 5510 sayılı Yasanın 40. maddesinin 2. fıkrasının 16 ve 17. bentlerine istinaden fiili hizmet süresi zammından faydalanabileceğinin tespitine hükmederek davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, mahkemelerin görevi ve yargı yolu “yasa”ile belirlenmiş olup, kamu düzenine ilişkin bulunması nedeniyle, yargılamanın her safhasında, mahkemece, resen nazara alınır.
5510 sayılı Kanun’un geçici 7. maddesinin birinci fıkrası “Bu Kanunun yürürlük tarihine kadar 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı, 02.09.1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17.10.1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17.10.1983 tarihli ve 2926 sayılı, 08.06.1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunlar ile 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı Kanunun geçici 20’nci maddesine göre sandıklara tabi sigortalılık başlangıçları ile hizmet süreleri, fiilî hizmet süresi zammı, itibarî hizmet süreleri, borçlandırılan ve ihya edilen süreler ve sigortalılık süreleri tabi oldukları kanun hükümlerine göre değerlendirilir.” hükmünü getirmiş, aynı maddenin sondan ikinci fıkrası ise, “Kanunun yürürlük tarihinden önce 5434 sayılı Kanunun ilgili hükümlerine göre itibari hizmet süresine müstehak kadro ve görevlerde bulunanlardan bu Kanunun 4’üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında çalışmaya devam edenlerin itibari hizmet süreleri hakkında, bu Kanunun yürürlük tarihinden önceki hükümlerinin uygulanmasına devam edilir.” hükmünü getirmiş olup, 5510 Geçici 4. maddesinin 8. fıkrasında ise, “Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce iştirakçi olup, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamına alınanların kesenek ve karşılıkları, fiili hizmet zammı ve itibari hizmet süresi karşılıkları ile %100 artış farkları hakkında 5434 sayılı Kanunun bu Kanunun yürürlüğe girmeden önceki hükümleri uyarınca işlem yapılır…” hükmüne yer verilmiştir.
5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu iştirakçisi olan davacının 5510 sayılı Yasa kapsamındaki fiili hizmet zammından kaynaklanan uyuşmazlığın, yukarıda sıralanan düzenlemeler ışığında idari yargıda çözümlenmesi gerektiği yönü gözetilmeksizin, davanın esasına girilerek, karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, taraflar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ve davalı T.. M..’ne iadesine, 04.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.