Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2014/20003 E. 2015/22353 K. 17.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20003
KARAR NO : 2015/22353
KARAR TARİHİ : 17.12.2015

Mahkemesi : İzmir 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 05.03.2014
No : 2012/335-2014/166

Dava, meslek hastalığı sonrasında sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödenekleri ile sigortalı için karşılanan sağlık hizmeti ve yol giderlerinin yasal faiziyle birlikte toplamı olan 3.813,28 TL’nin davalı işverenden rücûan alınması için başlatılan icra takibine yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, 05.03.2014 günü dava kısmen kabul edilerek 3.431,94 TL. üzerinden takibin devamına karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Davacı S.. B.. vekilinin temyiz istemi yönünden;
21.07.2004 günü Resmî Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890 TL olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması 427. madde gereğidir.
İnceleme konusu davada reddedilmekle temyiz konusu yapılan tutar, değinilen kesinlik sınırını aşmadığından, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibarıyla olanaksız olmakla, davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE,
2-) Davalı vekilinin temyiz itirazları yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz edenin sıfatına göre yerinde görülmeyen itirazların reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 17.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.