YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19786
KARAR NO : 2015/22351
KARAR TARİHİ : 17.12.2015

Mahkemesi : Samsun 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 17.07.2014
No : 2013/555-2014/242

Dava, 2007 yılında gerçekleşen iş kazası sonrasında sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödenekleri ve sigortalı için karşılanan sağlık hizmeti giderleri toplamı olan 4.969,90 TL.nin yasal faiziyle birlikte 506 sayılı Kanunun 26/1. maddesi gereğince davalı işverenden rücuan alınması istemine ilişkindir.
Mahkemece, 17.07.2014 günü dava kısmen kabul edilerek 3.975,82 TL. rücu alacağı hüküm altına alınmıştır.
Hükmün taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Davacı vekilinin temyiz istemi yönünden;
21.07.2004 günü Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890 TL. olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması 427. madde gereğidir.
İnceleme konusu davada reddedilmekle temyiz konusu yapılan tutar, değinilen kesinlik sınırını aşmadığından, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibarıyla olanaksız olmakla, davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE,
2-) Davalı vekilinin temyiz itirazları yönünden;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenen yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 17.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.