YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/183
KARAR NO : 2014/3254
KARAR TARİHİ : 19.02.2014
Mahkemesi : Trabzon 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 18.01.2013
No : 2012/582-2013/37
Dava, rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle, davalı H.. O.. yönünden zamanaşımı nedeniyle davanın reddine, davalı S.. A.. yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı SGK Başkanlığı vekili ve davalı S.. A.. tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı Kurum, 04.03.2002 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucunda vefat eden sigortalının hak sahiblerine bağlanan gelirlerin 506 sayılı Kanun’un 26’ncı maddeleri uyarınca rücuan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Somut olayda; davalı S.. A..’a dava dilekçesinin 17.08.2012 tarihinde tebliğ edildiği, davalı Saim’in tebliğinden sonra süresi içinde cevap dilekçesi sunmadığı, ön inceleme duruşması tebliğinin 05.10.2012 tarihinde yapıldığı, bu tebliğden sonra davalı Saim’in 12.10.2012 tarihinde dilekçe ile zamanaşımı definde bulunduğu, mahkemece, davalı S.. A.. yönünden zamanaşımı def’inin süresinde olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 12.06.2013 tarih 2012/10-1633 E. 2013/825 K. sayılı kararında; yasal süresi içerisinde ibraz edilen cevap dilekçesinde herhangi bir nedenle ileri sürülmeyen zamanaşımı definin sonradan ıslah yoluyla dahi ileri sürülebileceği belirtilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 177. maddesi uyarınca; ıslah yargılamanın sona ermesine kadar her aşamada yapılabilir.
Hal böyle olunca, mahkemenin, davalı S.. A.. yönünden zamanaşımı def’inin süresinde olmadığı gerekçesi yerinde değildir. Mahkemece davalı S.. A.. yönündende zamanaşımı değerlendirilmesi yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan S.. A..’a iadesine, 19.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.