YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17973
KARAR NO : 2015/21886
KARAR TARİHİ : 10.12.2015
Mahkemesi :İzmir 1. İş Mahkemesi
Tarihi :13.03.2014
No :2013/365-2014/189
Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonrasında sigortalıya ödenen geçici iş göremezlik ödeneklerinin yasal faiziyle birlikte toplamı olan 1.619,09 TL.nin rücuan alınması için başlatılan icra takibine yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, dava kısmen kabul edilerek 404,78 TL. bakımından itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
13.03.2014 gün ve 365/189 sayılı kararın Kurum vekilince yasal süresinde temyiz edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince, hükmün miktar itibarıyla kesinliği nedeniyle 18.04.2014 tarihinde temyiz isteminin reddedildiği, anılan redde ilişkin ek karar 30.05.2014 günü kendisine tebliğ edilen Kurum vekilince bu kez işbu ek karara karşı 7 günlük yasal süresi içerisinde 06.06.2014 tarihinde temyiz yoluna başvurulduğu anlaşılmaktadır.
21.07.2004 günü Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL. olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, değinilen 427. madde gereğidir.
İnceleme konusu davada reddedilmekle temyiz konusu yapılan tutar, söz konusu kesinlik sınırını aşmadığından, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulmasının olanaksızlığı belirgin bulunup mahkemece verilen ek kararın yerinde olduğu açıktır.
S O N U Ç : Davanın esasına ilişkin kararın 1086 sayılı Kanunun 427. maddesi kapsamına uygun olarak miktar itibarıyla kesin nitelikte bulunması nedeniyle, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan, temyiz isteminin reddine ilişkin 18.04.2014 tarihli ek kararın ONANMASINA, 10.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.