Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2014/1645 E. 2014/27000 K. 16.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1645
KARAR NO : 2014/27000
KARAR TARİHİ : 16.12.2014

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalılar …. avukatları ile … tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre; davalıların tüm, davacı Kurum avukatının, aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 26.maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı, ya da, hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında; iş kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan ilk peşin sermaye değerli gelir toplamı 178.429,02TL ile cenaze masrafı 182,10TL’nın %60 kusur karşılığı 107.166,67TL’ya hükmedilmesi gerekirken; yanılgılı değerlendirme sonucu, hak sahibi Şeyma’ya bağlanan gelirin kusur karşılığı hesaplanmaksızın, yazılı şekilde eksik rücu alacağına hükmedilmesi,
20.05.2006 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5502 sayılı … Kanununun 36’ncı maddesi hükmüne göre; ilgili
./..
-2-

kanunlarda yer verilmemiş olsa dahi, Kurumun taraf olduğu davalar, icra kovuşturmaları ile ilâmların harçlardan bağışık olduğu göz önünde
bulundurulmaksızın, yazılı şekilde davacı Kurumun vekalet suret harç tutarından sorumluluğu yönünde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; belirtilen aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun Geçici 3 üncü maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438 inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Hüküm fıkrasının 1. bendinin A paragrafında yazılı bulunan “86.576,02” rakamlarının silinerek yerine, “107.057,41” rakamlarının yazılmasına, 2. bendinde yazılı bulunan “5.921,47” rakamlarının silinerek, yerine, “7.320,56” rakamlarının yazılmasına, 3. bendinde yazılı bulunan “744,94” rakamlarının silinerek, yerine, “921,00” rakamlarının yazılmasına, 4. bendinin tamamen silinerek, yerine, “4- Davalılar … ve … tarafından yapılan 22,00TL yargılama giderinin kabul ve red oranına göre, 5.5TL’sinın davacıdan alınarak anılan davalılara verilmesine, geri kalan kısmının anılan davalılar üzerinde bırakılmasına,” cümlesinin yazılmasına, 5. bendinde yazılı bulunan “8.984,82” rakamlarının silinerek, yerine, “10.623,33” rakamlarının yazılmasına, 6. bendinde yazılı bulunan “6.433,22” rakamlarının silinerek, yerine, “4.196,29” rakamlarının yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda temyiz harcının davalılardan alınmasına, 16.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.