YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13080
KARAR NO : 2014/19204
KARAR TARİHİ : 30.09.2014

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, tedavide kullanılan tıbbi cihaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma üzerine davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflarca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davalı Kurum vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacı, tedavide kullanılan tıbbi cihaz bedelinden 3333,00 TL’nin tahsiline karar verilmesini istemiş; Mahkemece, davanın kısmen kabulüyle 989,49 TL’nin tahsiline karar verilmiş; 12.05.2014 günlü karar taraflarca temyiz edilmiştir.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. Maddesindeki atıf nedeniyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1890,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde  temyiz (kesinlik) sınırının alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması HUMK’nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda yerel mahkemece kabulüne karar verilen 989,49 TL alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün bulunmadığından, davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE;
2-Davacının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Davanın reddi durumu dışında davacıya harç yükletilemez. Kurumun harçtan muaf olduğu da gözetildiğinde ödediği harcın tamamının davacıya iadesi yerine, harcın davacıdan tahsiline karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki atıf gözetilerek, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Hüküm fıkrasının harca ilişkin dördüncü paragrafında yazılı cümle silinerek yerine “Ödediği 67,59 TL harcın talebi halinde davacıya iadesine” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.