Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2013/4201 E. 2013/21144 K. 14.11.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4201
KARAR NO : 2013/21144
KARAR TARİHİ : 14.11.2013

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili ve davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Somut olayda, davacı, davalı işveren nezdinde 01.09.1999–26.03.2008 tarihleri arasında geçen çalışmalarının sigortalı çalışma olarak tespitini istemiş, Mahkemece, davacının 22.03.2002-31.05.2005 tarihleri arasında asgari ücret ile hizmet akdine tabi olarak çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin ve davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bentlerin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacıya aidiyetine karar verilen eksik bildirilen çalışmaların 01.01.2004-30.06.2004 tarihleri arasında 180 gün olmasına rağmen, hüküm fıkrasının yazımı sırasında maddi hataya düşülerek 01.01.2004-30.06.2004 tarihleri arasında 90 gün olduğunun yazılması,
3-Davacının 01.07.2004-31.12.2004 tarihleri arasında asgari ücret ile çalıştığının tespitine karar verildiği ve bahse konu dönemde asgari ücret de günlük ”14,80 TL” olduğu halde, davacının bahse konu dönem için günlük ücreti olarak ”14,08 TL” denmek suretiyle hüküm fıkrasında maddi hata yapılması,
4-Mahkemece, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin 2. fıkrasındaki “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç
ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir” yönündeki amir hükme aykırı olarak, hükmün infazında tereddüt yaratacak şekilde, davalılar lehine hükmedilen vekalet ücretinin “davalılara” verilmesine karar verilmesi gerekirken, “davalı tarafa” verilmesi şeklinde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün (1) numaralı bendinin 7. satırında yer alan “90” rakamlarının silinerek yerine “180” rakamlarının yazılmasına, aynı bendin 8. satırında yer alan “14,08” rakamlarının silinerek yerine “14,80” rakamlarının yazılmasına, hüküm fıkrasının davalılar lehine vekalet ücretine ilişkin (5) numaralı bendinin 1. satırında yer alan “Davalı taraf” sözcüklerinin silinerek, yerine, “Davalılar” sözcüklerinin, aynı bendin 2. satırında yer alan “davalı tarafa” sözcüklerinin silinerek, yerine “davalılara” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 14.11.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.