Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2013/3385 E. 2013/22259 K. 25.11.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3385
KARAR NO : 2013/22259
KARAR TARİHİ : 25.11.2013

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 6183 sayılı Kanunun 58. maddesidir. Anılan maddenin 1. fıkrasında “Kendisine ödeme emri tebliğ olunan şahıs, böyle bir borcu olmadığı veya kısmen ödediği veya zamanaşımına uğradığı hakkında tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde alacaklı tahsil dairesine ait itiraz işlerine bakan vergi itiraz komisyonu nezdinde itirazda bulunabilir.” hükmüne yer verilmiş, Mahkemece, eldeki davanın maddede belirtilen süre içinde açılmadığı gerekçesi ile hüküm kurulmuştur.
7201 sayılı Tebligat Kanunun “Bilinen adreste tebligat” başlığını taşıyan 10. maddesinde, “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. …” hükmüne, Tebligat Tüzüğünün aynı başlığı taşıyan 13. maddesinde de, “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa kendi müracaatı, diğer alakalıların bildirmesi, mevcut vesaik tahkikat veya sair suretlerle bilinen en son adresinde yapılır.” hükmüne yer verilmiştir. Davacının Ankara İlindeki son adresinin Kurumca bilinmesi ve ödeme emri tebliğinin Kurumca bilinen son adrese yapılması gerekirken, İstanbul İlindeki adresine yapılması karşısında, davacıya yapılan ödeme emri tebliği geçersizdir.
Hal böyle olunca, eldeki davanın, belirtilen yasal süreler içinde açıldığının kabulü ile, işin esasına girilerek, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 25.11.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.