Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2013/23799 E. 2014/20210 K. 21.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/23799
KARAR NO : 2014/20210
KARAR TARİHİ : 21.10.2014

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, hizmet akdine dayalı olarak geçen sigortalı hizmetlerin tespiti ve aidiyeti ile yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, yazılı biçimde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
…-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
…-Davanın yasal dayanağı mülga 506 Sayılı Yasanın 79/…. maddesi olup, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere göre; davacının 01.04.1977 tarihinden itibaren davalı mirasçıların murisine ait …417 sicil sayılı işyerinde 1440 gün çalıştığına, anılan çalışmanın 300 gününün bildirilip 1110 günün bildirilmesi gerektiğine, keza …077 sigorta sicil numarası üzerinden … adına tescil edilen 1806 gün hizmet süresinin davacıya aidiyetine ve 29.03.2005 tarihinden itibaren aylık bağlanması talep edilmiş ise de söz konusu başvurunun tahsis talebi niteliğinde bulunmadığı gözetilerek, 28 yıl … ay 24 gün sigortalılık süresi ile 5078 gün prim ve 49 yaş … ay … gün üzerinden ve 25.08.2005 tarihli dava tarihini takiben 01.09.2005 tarihinden itibaren davacıya yaşlılık aylığı bağlanmasına dair mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak, tespite konu 1440 günlük sigortalılık süresi sonunun 31.03.1981 tarihine tekabül etmesine rağmen, karar yerinde bu sürenin talep gibi 01.09.1982 tarihi olarak gösterilmesi yerinde görülmemiştir. Diğer taraftan, yargılama giderleri 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 323. maddesinde sayılmış olup anılan maddenin (ğ) bendinde de vekâlet ücretine yer verilmiştir. 29.05.1957 gün ve …/… sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, karşı tarafa yüklenmesi gereken ve yargılama giderlerinden olan vekâlet ücretine, diğer yargılama
giderlerinde olduğu gibi mahkemece kendiliğinden (resen) hükmedilmesi gerekir. Mahkemece, 29.03.2005 tarihinden itibaren aylık bağlanmasına ilişkin talep kısmen kabul edilerek 01.09.2005 tarihinden itibaren tahsise hükmedilmesine rağmen davalı Kurum lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi isabetsiz bulunmuştur.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici …. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasında ve kısa kararda yer alan “Davanın KABULÜ ile,” sözcüklerinin silinerek yerine ayrı ayrı “Davanın Kısmen Kabulüne,” sözcüklerinin yazılmasına, hüküm fıkrasının dördüncü satırında yer alan “01.09.1982” tarihinin silinerek yerine “31.03.1981” tarihinin yazılmasına, hüküm fıkrasının ondördüncü satırının son sözcüğünden sonra gelmek üzere “….320,00 TL vekâlet ücretinin ise davacıdan alınıp davalı Kuruma verilmesine” hükmünün eklenmesine, kısa kararın ve gerekçenin de bu şekilde düzeltilmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ……..2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.