YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/21738
KARAR NO : 2013/21372
KARAR TARİHİ : 15.11.2013
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26.maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında artık ilk peşin değerli gelirlerin; tazmin sorumlularının kusuruna isabet eden miktarıyla sınırlı şekilde hüküm kurulması gerektiği gibi,diğer taraftan kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken, sigortalıya bağlanan gelirlerin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması, şayet ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, bu durumda artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine imkan bulunmadığı gözetilmelidir.
İnceleme konusu dava yönünden; Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararı ile ortaya çıkan bu maddi ve hukuki olgulara göre, iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan ilk peşin sermaye değerli gelir ( 49.428,90) ile 2.773,66 TL lik cenaze giderinin, açıklanan ilkeler doğrultusunda %25 oranına tekabül eden miktarının ilk rücu davasında hüküm altına alındığı, ikinci rücu davasında ise 18.645,70 TL peşin değerli gelir ve 1525,51 TL geçici iş göremezlik ödeneğine hükmedildiği, işbu davada ise bakiye % 55 kusur farkından kaynaklanan
27.386,46 TL gelir, 1525, 51 TL geçici iş göremezlik ödeneği, 17, 76 TL tedavi giderinin talep edildiği anlaşılmakta olup, bakiye % 55 kusur farkından kaynaklanan ve ikinci rücu davasında hükmedilen miktar mahsup edildikten sonra 8.740,7 TL peşin değerli gelir ile 17,76 TL tedavi gideri toplamı olan 8.758,46 TL’ye hükmedilebileceği gözetilmeksizin yanılgılı değerlendirme sonucu eksik rücu alacağına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
Ne var ki, bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. Maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “230,14” rakamlarının silinerek yerine “ 8.740,7” rakamlarının yazılmasına, hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 2. bendinin ilk satırında yer alan “1000” rakamlarının silinerek yerine “1.051,01” rakamlarının, üçüncü satırında yer alan “3355” rakamlarının silinerek, yerine, “1.000,00” rakamlarının, harca ilişkin beşinci satırında “17.15” rakamının silinerek yerine “520,25” rakamlarının, yargılama giderine ilişkin 7. satırında yer alan “19,00” rakamlarının silinerek yerine “66,00” rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.