Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2013/20976 E. 2014/3097 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/20976
KARAR NO : 2014/3097
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

Mahkemesi :Bakırköy 25. İş Mahkemesi
Tarihi :11.07.2013
No :2013/110-2013/18

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Mahkemece, tefhim olunan kısa kararda; “1-Davacı tarafından davalılar aleyhine açılan hizmet tespit davası nedeniyle; dosya içerisinde bulunan bilirkişinin 24/05/2013 tarihli raporunda belirtildiği gibi, A şıkkında açıklandığı üzere 04/08/2001-30/06/2012 tarihleri arasında belirtilen gün ve ücretlerle davalı işveren yanında sigortalı bir işte çalıştığının tespitine” şeklinde hüküm kurulmuşken, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında;
“1-Davacı tarafından davalılar aleyhine açılan hizmet tespit davası nedeniyle, bu sebeple; dosya içerisinde bulunan bilirkişinin 24/05/2013 tarihli raporunda belirtildiği gibi A şıkkında açıklandığı üzere;
-04.08.2001 – 31.12.2001 arası 147 gün, günlük 7.000.000,00 TL, -01.01.2002 – 31.03.2002 arası 90 gün, günlük 7.400.000,00 TL, -01.04.2002 – 30.06.2002 arası 90 gün, günlük 9.262.400,00 TL., -01.07.2002 – 31.03.2003 arası 270 gün, günlük 10.919.443,00 TL.,-01.04.2003 – 30.06.2003 arası 90 gün, günlük 13.103.332,00 TL., -01.07.2003 – 31.12.2003 arası 180 gün, günlük 15.267.194,00 TL., -01.01.2004 – 30.06.2004 arası 180 gün, günlük 18.321.000,00 TL.,-01.07.2004 – 31.12.2004 arası 180 gün, günlük 14.805.000,00 TL.,-01.01.2005 – 31.12.2005 arası 360 gün, günlük 16,29 TL.,-01.01.2006 – 31.12.2006 arası 360 gün, günlük 17,70 TL., -01.01.2007 – 30.06.2007 arası 180 gün, günlük 18,75 TL., -01.07.2007 – 01.11.2007 arası 151 gün, günlük 19,50 TL., -29.09.2008 – 31.12.2008 arası 92 gün, günlük 21,29 TL., -01.01.2009 – 30.06.2009 arası 180 gün, günlük 22,20 TL., -01.07.2009 – 31.12.2009 arası 180 gün, günlük 23,10 TL., -01.01.2010 – 30.06.2010 arası 179 gün, günlük 24,30 TL., belirtilen gün ve ücretlerle davalı işveren yanında sigortalı bir işte çalıştığının tespitine”, karar verilmek suretiyle, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulduğu anlaşılmaktadır.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinde, “hüküm sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde, gösterilmesi gereklidir”, hükmü öngörülmüştür. Hükümlerin çelişkiden uzak ve infaza elverişli olması kamu düzeniyle ilgilidir.
Tarafların yüzüne karşı tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki bulunduğundan, Yargıtay İçtihadı Büyük Genel Kurulu’nun 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 Kararı gereğince salt bu husus bozma nedenidir.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki olgular üzerinde durulmadan, çelişkili şekilde hüküm kurulmuş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve sair yönleri incelenmeksizin hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istem halinde davalı H.. Y..’a iadesine, 18.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.