YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19743
KARAR NO : 2014/147
KARAR TARİHİ : 13.01.2014

Mahkemesi :Rize 1. Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Tarihi :01.04.2013
No :2009/324-2013/260

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği üzere davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davacı Kurum vekili tarafından yasal süresi içinde temyiz edilmiştir. Düzenlenen rapor ve dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı SGK Başkanlığı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava, sigortalıya bağlanan gelir ve masrafların rücuan tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 9., 10., 26., maddeleridir.
Sigortalıların Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirim sürelerini düzenleyen ve olay tarihinde yürürlükte olan 506 sayılı Kanun’un 4447 sayılı Kanunla değişik 9. maddesi ile; işverenin, çalıştıracağı kimseleri işe başlatmadan önce örneği Kurumca hazırlanacak işe giriş bildirgeleriyle bildirmek yükümlülüğünün olduğu, ancak inşaat işyerlerinde işe başlatılacak kimseler için işe başlatıldığı gün doğrudan veya iadeli taahhütlü olarak postaya verilen işe giriş bildirgeleriyle Kuruma, ilk kez işyeri bildirgesi verilen işyerlerinde ise işe alınanlar için en geç bir ay içinde verilen işe giriş bildirgelerinin de süresi içinde verilmiş sayılacağı öngörülmüştür. Yani, davalı işverenin 4447 sayılı Kanunla değişik 506 sayılı Kanun m.9 ve 10 hükümlerine göre sorumluluğu için; işe giriş bildirgesinin sigortalının, işe başlatılmasından önce verilmemiş olması ve zararlandırıcı sigorta olayının da işe giriş bildirgesinin kuruma verilmesinden önce meydana gelmesi gerekir.
İncelenen dosyadan; sigortalının davalıya ait özel bina inşaatı işyerinde çalışırken iş kazasına uğradığı anlaşılmıştır. Fakat mahkemece hatalı olarak; davanın yasal dayanağı olan 506 sayılı Kanun m.9 ve 10 kapsamında araştırma ve değerlendirme yapılmamıştır. Bu nedenle, mahkemece; davalı işverene ait işyerinin 506 sayılı Kanun kapsamına alındığı tarihin tespiti ile dosyadaki mevcut deliller birlikte değerlendirilerek, 506 sayılı Kanun m.9 ve 10 hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığı değerlendirilmeli ve sonucuna göre karar verilmelidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, eksik inceleme ve araştırmayla yazılı şekilde karar tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.