YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/19686
KARAR NO : 2014/4130
KARAR TARİHİ : 28.02.2014
Mahkemesi : Ankara 14. İş Mahkemesi
Tarihi : 23.07.2013
No : 2010/737-2013/492
Davacı : N..G.. adına Av. N.. O..
Davalılar : 1-S.. B.. adına Av. S.. Ü..
2-A.. K.. (A..B..) adına Av. A.. K..
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulune karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun Geçici 7. maddesi uyarınca davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79/10. maddesidir. Anılan Kanunun 6. maddesinde ifade edildiği üzere, “sigortalı olmak hak ve yükümünden kaçınılamaz ve vazgeçilemez.” Anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkin olduğundan, özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi zorunludur. Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde re’sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
Somut olay incelendiğinde; Davacı, 22.04.2005-01.02.2009 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde çalıştığının tespitini talep etmiş, mahkemece, 22.04.2005-01.01.2009 tarihleri arasında 880 gün süreyle hizmet akdiyle çalıştığının tespitine karar verilmiştir. Davalı işyerinin 10.02.2006 tarihinde faaliyetine başlaması karşısında, mahkemece bu tarihten öncesine de karar verilmesi ile dinlenen tanıkların komşu işyeri tanığı olup olmadığı dosya kapsamından anlaşılamadığından, mahkemece, işyerinin faaliyetine başladığı tarihten öncesine ilişkin olarak varlığı ve faaliyeti hususunda araştırma yapılmalı, detaylı bir araştırma ile komşu veya benzeri işleri yapan başka işverenler ve bu işverenlerin çalıştırdığı bordrolara geçmiş kişiler saptanarak bilgi ve görgülerine başvurulmalı, sonradan dinlenen tanık beyanları ile daha önce dinlenen tanık beyanları arasında çelişki oluşması halinde, bu çelişki giderilmeye çalışılmalı, böylece bu konuda gerekli tüm soruşturma yapılarak uyuşmazlık konusu husus, hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak biçimde çözümlenip; deliller hep birlikte değerlendirilip takdir edilerek varılacak sonuç uyarınca bir karar verilmelidir.
O hâlde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan A.. K.. (A.. B..)’a iadesine, 28.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.