Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2013/18463 E. 2014/14073 K. 09.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/18463
KARAR NO : 2014/14073
KARAR TARİHİ : 09.06.2014

Mahkemesi : Muğla 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Tarihi : 17.07.2013
No : 2012/950-2013/1075

Dava, Kurum zararının tahsili için yürütülen icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, gider avansının ödenmemesi nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatının temyiz etmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 120. maddesine göre; “Davacı, yargılama harçları ile her yıl Adalet Bakanlığınca çıkarılacak gider avansı tarifesinde belirlenecek olan tutarı, dava açarken mahkeme veznesine yatırmak zorundadır. Avansın yeterli olmadığının dava sırasında anlaşılması hâlinde, mahkemece, bu eksikliğin tamamlanması için davacıya iki haftalık kesin süre verilir.” hükmü yer almaktadır. Maddede her türlü tebligat ücretleri, keşif giderleri, bilirkişi tanık ücretleri gibi giderleri karşılayacak tutarın, avans olarak davacı tarafından dava açarken yatırılması zorunluluğu getirilmiş olup, bu avansın yetmemesi durumunda ise tamamlanması için davacıya kesin süre verileceği hususu hüküm altına alınmıştır. Bu hüküm uyarınca yapılacak ihtar/gönderilen muhtıranın, hukuki sonuç doğurabilmesi ancak usulüne uygun olmasına bağlıdır. Bu çerçevede, mahkemece, davacı tarafa eksik gider avansının tamamlanması için yapılan ihtarda avansın hangi giderler için istendiğinin ayrıntılı olarak yazılması gerekmesine karşın, sadece tamamlanması gereken giderin miktar olarak belirtildiği görülmektedir. Hal böyle olunca, gerçekleşen bu durum karşısında ihtarın geçersiz olduğu belirgin olup, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir..
O hâlde, davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz istemi kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.