Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2013/17479 E. 2013/17243 K. 24.09.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17479
KARAR NO : 2013/17243
KARAR TARİHİ : 24.09.2013

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, 08.12.1987-06.5.1998 tarihleri arasında, 506 sayılı Kanun kapsamındaki zorunlu sigortalılık süreleri dışında, tarım bağ-kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma üzerine, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kısmen konusu kalmadığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına, kısmen feragat sebebiyle reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dairemizin, 2012/ 19799 – 2012/ 19435 sayılı bozma ilamına uyulması üzerine yapılan yargılama sonunda, davacı vekilinin, Kurumca kabul edilen dönem dışındaki süre yönünden feragat ettiklerine dair beyanı esas alınarak yazılı şekilde karar verildiği anlaşılmkatadır.
Davanın yasal dayanağı, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun geçiş hükümlerini içeren Geçici 7. maddesi gereğince 2926 sayılı Kanun olup, anılan Kanunun 5/2. maddesinde, “sigortalı olmak hak ve yükümlülüğünden vazgeçilemeyeceği ve kaçınılamayacağı belirtilmiştir.
Öte yandan, 1086 sayılı Mülga Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununda “davanın atiye bırakılması” veya “davanın atiye terki” olarak adlandırılan kavramlara yer verilmemiştir. Davanın atiye bırakılması, somut uyuşmazlıkta olduğu gibi, çoğunlukla davanın geri alınması şeklinde ortaya çıkmaktadır. “Davanın geri alınması”nda davacı hakkından feragat etmemekte, ileride tekrar dava açabilme hakkını saklı tutarak, şimdilik davayı takip etmeyerek, geri almaktadır. Davanın geri alınması ile, dava baştan itibaren açılmamış sayılır ve sonuçları ortadan kalkar.
Yukarıda belirtilen nedenlerle, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, 03.11.1997-06.5.1998 dönemine ilişkin olarak, hüküm fıkrasının “B” bendinde yer alan “feragat sebebiyle reddine” ifadesinin, davanın anılan dönemine ilişkin olarak geri alınması şeklinde değerlendilmesinin mümkün bulunmasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 24.09.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.