YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17432
KARAR NO : 2014/5472
KARAR TARİHİ : 11.03.2014
Mahkemesi : Ankara 7. İş Mahkemesi
Tarihi : 13.06.2013
No : 2012/204-2013/598
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, davalı işverene ait apartmanda kapıcı olarak, 01.09.1993 tarihinden itibaren tam gün ve kesintisiz çalıştığının tespitini talep etmiş, Mahkemece; 01.03.1998 tarihinden sonra davacı eşinin kapıcılık yaptığı, davacı çalışmasının eşe yardım niteliğinde olduğu belirtilerek, 01.09.1993-01.03.1998 tarihleri arasında, kısmi süreli çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanunun geçici 7/1’inci maddesi uyarınca uygulama alanı bulan mülga 506 sayılı Kanunun 79’uncu maddesidir. Bu tür sigortalı hizmetlerin saptanmasına ilişkin davaların, kamu düzeniyle ilgili olduğu ve bu nedenle de özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğu açıktır.
Somut olayda; 01.12.1994 ile 10.02.1998 tarihleri arasında toplam 390 gün davalı apartman işyerinden kısmi bildirimleri bulunan davacının, 01.12.1994-28.02.1998 tarihleri arasında davalı apartman yönetiminde part-time çalıştığı, ücretlerini, kıdem ve ihbar tazminatlarını aldığına dair imzalı belgenin varlığı, eşinin T. T. A.Ş. de 01.11.1986 – 31.12.2011 tarihleri arasında çalıştığının belirlenmesi, davalı apartman işyerindeki eşinin çalışmalarının davacıya yardım mahiyetinde olduğu dolayısıyla davacı çalışmalarının kısmi süreli olarak devam ettiği anlaşılmaktadır.
Açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yanılgılı değerlendirme ve gerekçelerle yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, tarafların vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ve davalı apartman yöneticiliğine iadesine, 11.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.