Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2013/17257 E. 2013/19466 K. 30.10.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/17257
KARAR NO : 2013/19466
KARAR TARİHİ : 30.10.2013

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, yersiz olarak ödendiği iddia edilen aylıkların tahsili için girişilen icra takibine vaki itirazın iptali ile %40 icra inkâr tazminatına hükmedilmesi istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilamında belirtilen sebeplerle itirazın iptaline ilişkin istemin konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiş, inkâr tazminatına yönelik talebin ise reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasanın 45 ve 46. maddeleri ile İcra İflas Kanununun 67. maddesi olup, dava; ölen Bağ-Kur’lu eşinden dolayı aylık bağlanıp 2007/10. aya kadar ödeme yapılan davalının, 21.11.2002 tarihinde tekrar evlenmesi nedeniyle, 21.11.2002-2007/10. ay arası dönemde yersiz olarak ödenen aylıkların ferileriyle birlikte tahsili için davalı borçlu aleyhine girişilen icra takibine vaki itirazın iptali ile borçlunun %40 İcra İnkar tazminatıyla sorumlu tutulması istemine ilişkindir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre, mahkemece, yargılama aşamasında takibe ve davaya konu tutarın tamamen ödenmiş olması karşısında, konusuz kalan iptal istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, takibe konu alacağın likit, yani belirgin olması, başka bir anlatımla, ölüm aylıkları her ay kendisine ödenen borçlunun, herhangi bir hesaplamaya gerek olmaksızın yalnız başına borç miktarını bilebilecek durumda
bulunması karşısında, davacı Kurum lehine İcra İnkar Tazminatına hükmedilmesi gerekirken aksi yönde ve yazılı biçimde verilen karar, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının (2) No’lu bendinin silinerek, yerine “2-Kabule konu asıl alacağın %40 oranında hesaplanacak icra inkâr tazminatının davalıdan tahsili ile davacı Kuruma verilmesine” hükmünün yazılmasına kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.10.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.