YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/16025
KARAR NO : 2014/9082
KARAR TARİHİ : 28.04.2014

Mahkemesi : Bakırköy 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 08.05.2013
No : 2011/320-2013/368

Dava, işkazası sonucu sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ile diğer ödemelerin, 506 sayılı Kanunun 26. maddesince tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum vekilini temyiz itirazlarının reddine;
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Yasanın 26. maddesidir. Mahkemece, kusur oranlarının saptanmasında; öncelikle, maddi olayın ne şekilde oluştuğunun kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmiş olması gerekir. İhlal edilen mevzuat hükümleri belirlenirken, zararlı sonuçların önlenmesi için durum ve koşulların taraflara yüklediği özen ve dikkatin neler olduğunun eksiksiz bilinmesinde, kusur raporuna ve dava dosyasına yansıtılmasında yasal zorunluluk vardır.
Mahkemece, 2004 yılından itibaren işyerinde saya hazırlama işçisi olarak çalışan ve sağ elinde önceden kalma bir rahatsızlık bulunan sigortalının, yukarıdaki raftan uzatılan sayayı almak için uzandığında, geri sendeleyip, o sırada elinde kasa ile geçen diğer bir çalışanın kasasının da çarpması ile dirseği üzerine düşmesi şeklinde 28.5.2007 tarihinde gerçekleşen olayda, işvereni % 65, kazalıyı %35 oranında kusurlu bulan kusur raporu hükme alınmış ise de; anılan raporunun oluşa uygun olmayıp işverene fazla kusur izafe ettiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece yapılacak iş, yukarıda belirlenen ilkeler çerçevesinde yöntemince düzenlenecek yeni bir kusur raporu almak, sonucuna göre karar vermektir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.