YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/14777
KARAR NO : 2014/1372
KARAR TARİHİ : 27.01.2014
Mahkemesi : İskenderun 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 26.03.2013
No : 2010/302-2013/378
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmda belirtildiği şekilde davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 15.04.2007-15.10.2009 tarihler arası davalı işyerinde genel koordinatör olarak çalıştığının tespitine ilişkin olup, talep konusu dönemde davalı şirket tarafından Kurum’a bildirilmiş hizmetin bulunmadığı, yapılan araştırma neticesinde, Mahkemece, davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır. Uyuşmazlık; davacının, davalı şirkette talep konusu dönemde kesintisiz olarak fiilen çalışıp çalışmadığı noktasında toplanmaktadır.
5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun Geçici 7. maddesi uyarınca davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79/10. maddesidir. Anılan Kanunun 6. maddesinde ifade edildiği üzere, “sigortalı olmak hak ve yükümünden kaçınılamaz ve vazgeçilemez.” Anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkin olduğundan özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi zorunludur. Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip gerek görüldüğünde re’sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
Yukarıda açıklanan ilkeler ışığında; Eldeki davada, 02/09/2009 tarihli Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığı’nın davalı Ön Ka isimli şirkete ait 19139.31 sicil numaralı iş yerinde düzenlenen tutanak, Maliye Bakanlığının 22/06/2007 tarih 1671 sayılı yoklama fişi, 01.08.2007 tarihli, Demirdöküm yetkili servisinin 15765143 belge numaralı 25.03.2009 tarihli hizmet belgesi, Özbozdoğan isimli şirketin 29/04/2008 tarihli malzeme teslim fişi, İnan yapı isimli şirketin 22/04/2008 tarihli irsaliyeli faturası, 02.06.2008, 08.05.2009 tarihli servis hizmet fişlerinde, genel koordinatör veya şirket yetkilisi olarak davacının imzasının yer aldığı, davalı şirketin, Türkiye İş Bankası’na yazmış olduğu 26.07.2007, 13.08.2007, 08.08.2007 tarihli yazıların içeriğinde, ödemelerin davacıya yapılması şeklinde talimat verildiği, bir adet internet gazetesi reklam çıktısında davacının genel koordinatör şirket yetkilisi olarak görüldüğü, davalı şirket tarafından İskenderun 1. Noterliği’nin 01.08.2007 tarih ve 16420 yevmiye numarasıyla davacıyı vekil olarak tayin ettiğine dair vekaletname, ayrıca 24.02.2010 tarihli Kurum İnceleme Rapor’unda, davacının 2007-2009 tarihleri arasında çalıştığının tespitinin yapıldığı ancak ücretinin belirlenemediği, ve davacının İş Mahkemesi’ne dava açması şeklinde kanaat bildirildiği, bordrolu tanık beyanlarından bir kısmının, davacının genel koordinatör odasında çalıştığı ve talep konusu dönemde çalıştığı yönünde ki beyanları nazara alınarak davacının belgelerle belirgin olan sürelerde çalıştığı anlaşılmış olup bu süreler hakkında kabul kararı verilmesi gerekirken Mahkemece, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 27.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.