YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/12035
KARAR NO : 2014/16
KARAR TARİHİ : 13.01.2014
Mahkemesi :Ankara 13. İş Mahkemesi
Tarihi :25.04.2013
No :2010/1246-2013/210
Dava; 2926 sayılı Kanun kapsamında sigortalılık ve yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, tarafların avukatlarının temyiz etmeleri üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşılıp, Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin davacı avukatının isteğinin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum avukatının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davacının avukatının temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki bilgi ve belgelere, özellikle, davacının üye ve ortak olduğu zirai kuruluş kayıtlarına, muhtar, zabıta ve tanık beyanlarına, 2926 sayılı Kanun kapsamında sigortalılığı sona erdiren 506 sayılı Kanun kapsamında çalışmanın nitelik, kapsam ve işyeri ile davacının köyde ikamet etmesine göre, dava konusu 01.11.1986 – 08.05.1991 tarihleri arasında kalan dönemde davacının tarımsal faaliyetinin aralıksız devam ettiğinin ve bu dönemde 2926 sayılı Kanun kapsamında sigortalı olarak kabul edilmesi gerektiğinin belirgin olmasına göre yaşlılık aylığı bağlama şartlarının değerlendirilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 13.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.