YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11785
KARAR NO : 2014/5825
KARAR TARİHİ : 14.03.2014
Mahkemesi : Denizli 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 04.04.2013
No : 2010/553-2013/242
Davacı, 03.01.1990-27.11.1990 tarihleri arasında 1479 sayılı Kanuna tabi sigortalılığın tespitini, 01.09.2010 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsisi ile yersiz ödediği primlerin iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, hükümde belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece, davacının 03.01.1990-27.11.1990 tarihleri arasında 1479 sayılı Kanuna tabi sigortalılığın tespiti ile 01.09.2010 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsisine karar verilmesinde bir isabetsizlik yok ise de, yaşlılık aylığı tahsis tarihi sonrasında ödenen primlerin iadesinde, davacının, tahsis sonrasında 5510 sayılı Yasanın 4/1-b maddesi kapsamındaki çalışmalarının bulunup bulunmadığı araştırılarak, varlığı halinde, ödenen primlerden, anılan Yasanın geçiş hükümlerini içeren Geçici 14. maddede, “bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten önce iştirakçi veya sigortalı olanlar, vazife malullüğü, malullük ve yaşlılık veya emekli aylığı bağlananlar ve bu Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihte sosyal güvenlik destek primi ödeyerek çalışmaya devam edenler hakkında sosyal güvenlik destek primine tabi olma bakımından bu Kanun’la yürürlükten kaldırılan ilgili Kanun hükümlerinin uygulanmasına devam edilir. Ancak; … b) Bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında sigortalı sayılanlardan, ilgili kamu kurum ve kuruluşlarından alınacak belgelerle doğrulamak kaydıyla faaliyette bulunulmadığına ilişkin süreler hariç olmak üzere çalışılan süreleri için, sosyal güvenlik destek primi oranı olarak bu Kanunun 30 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendinde belirtilen hükümler uygulanır. Bu oran, bu maddenin yürürlüğe girdiği yılda % 12 olarak, takip eden her yılın Ocak ayında bir puan artırılarak uygulanır. Ancak bu oran % 15’i geçemez…” hükmü ile, anılan Kanunun 30. maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendinin “4 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (4) numaralı alt bendi hariç olmak üzere diğer alt bentlerine tabi çalışmaya başlayanlardan aylıklarının kesilmemesi için yazılı istekte bulunanların yaşlılık aylıklarının ödenmesine devam edilir. Bunlardan, almakta oldukları aylıklarının % 15’i oranında sosyal güvenlik destek primi kesilir. Ancak kesilecek olan bu tutar, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendine tabi sigortalılara ilgili yılın Ocak ayında ödenen en yüksek yaşlılık aylığından alınabilecek sosyal güvenlik destek priminden fazla olamaz. Bu sigortalılardan ayrıca kısa vadeli sigorta kolları primi alınmaz. Sosyal güvenlik destek primine tabi olanların primleri, aylıklarından kesilmek suretiyle tahsil edilir. Sosyal güvenlik destek primi ödenmiş veya bildirilmiş süreler bu Kanuna göre malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları prim ödeme gün sayısına ilave edilmez, 31 inci ve 36 ncı madde hükümlerine göre toptan ödeme yapılmaz.” hükmü gözetilerek, yaşlılık aylığı üzerinden belirlenecek sosyal güvenlik destek primi tutarı belirlenerek, iade edilecek prim tutarından mahsup edilmek suretiyle, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.