YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/11233
KARAR NO : 2014/6373
KARAR TARİHİ : 20.03.2014
Mahkemesi : Çanakkale İş Mahkemesi
Tarihi : 01.03.2013
No : 2009/5-2013/96
Dava, itirazın iptali ve % 40 İİT istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, tarafların avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, trafik kazası sonucu yaralanan sigortalı için yapılan tedavi gideri ve geçici iş göremezlik ödemeleri nedeniyle oluşan Kurum zararının 506 sayılı Yasa’nın 39. maddesi uyarınca davalı sürücü ve Güvence Hesabından teselsülen tahsili için yapılan icra takibine vaki itirazın iptali ve % 40 icra inkar tazminatı istemine ilişkindir.
Yasa Koyucu tarafından, 25.02.2011 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren,6111 sayılı Yasanın 59. maddesi ile 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98. maddesi değiştirilmiş, anılan değişiklik ile trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı esası getirilmiştir.
6111 sayılı Kanunun, yayımı tarihinde yürürlüğe giren Geçici 1. maddesi ile de, bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin de yine, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı belirtilmiştir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 85/1 maddesine göre “Bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, motorlu aracın bir teşebbüsün unvanı veya işletme adı altında veya bu teşebbüs tarafından kesilen biletle işletilmesi halinde, motorlu aracın işleteni ve bağlı olduğu teşebbüsün sahibi, doğan zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olurlar.” 91. maddesine göre de “İşletenlerin, bu Kanunun 85 inci maddesinin birinci fıkrasına göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak üzere mali sorumluluk sigortası yaptırmaları zorunludur.”
Tedavi giderleri kapsamında, sigorta şirketlerinin ve Güvence Hesabının, sürücünün ve işletenin, zorunlu olarak sigorta teminatına bağlanması nedeniyle yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenlemenin yürürlüğe girmesi ile sona erdirilmiş bulunmaktadır.
Bu haktan, sigorta sözleşmesinin tarafı olan işleteni ve sürücülerin yararlanması gerekmekte olup, poliçe limiti kapsamında kalan tedavi giderleri nedeniyle sorumlulukları sona erecektir. Sigorta sözleşmesinin sağladığı teminattan yararlanmayanlar bu haktan yararlanamazlar. Ancak, zorunlu sigorta teminat tutarlarını aşan tedavi giderlerinin, zarara sebep olan veya hukuken sorumlu olanlar tarafından karşılanacağı, bu kişiler yönünden poliçe limitini aşan kısım için sorumluğun devam edeceği de kabul edilmelidir.
Tedavi giderine ilişkin Kurumun isteminin, davalı Güvence Hesabı bakımından yasa hükmü gereği konusuz kaldığı, zorunlu mali mesuliyet sigortası yaptırmayan sürücü yönünden ise devam ettiği belirgindir.Ancak, davalı sürücü ve Güvence Hesabının geçici iş göremezlik ödemeleri yönünden sorumlulukları devam ettiği gözetilmelidir.
Öte yandan, dava konusu alacak yargılmayı gerektirdiğinden, icra inkar tazminatının reddine karar vermek gerekirken, davalı sürücünün icra inkar tazminatından sorumluluğuna hükmedilmesi, kabule göre de; davada kabul edilen tutar üzerinden davacı yararına vekalet ücreti verilmemiş olması, ve redde göre davalı yararına hükmedilecek tutarın karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT’de belirlenen tutarı aşmaması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsiz bulunmuştur.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, taraf avukatlarının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.