YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/10502
KARAR NO : 2014/6471
KARAR TARİHİ : 21.03.2014
Mahkemesi : İzmir 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 20.02.2013
No : 2010/953-2013/29
Dava, sürekli iş göremezlik oranının artmasından kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
Mahkemece ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafında düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava konusu somut olayda; davacıya 2002 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu meslekte kazanma gücü kayıp oranının %15 olarak belirlenmesi neticesinde Kurum tarafından 27.02.2004 tarihinde sürekli iş göremezlik geliri bağlandığı, davacının İzmir 2. İş mahkemesine açmış olduğu tazminat davasında meslekte kazanma gücü kayıp oranının %40 olduğu kabul edilerek hüküm kurulduğu, söz konusu kararın kesinleşmesi üzerinde davacının kuruma başvurarak sürekli iş göremezlik gelirinin değişen meslekte kazanma gücü kayıp oranı üzerinden yeniden hesaplanmasını ve aradaki fark alacağın tarafına iadesini talep ettiği, Kurum tarafından ret kararı verilmesi üzerine iş bu davayı açtığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulunun 14.06.2012 tarihli raporunda dayanılarak davacının meslekte kazanma gücü kayıp oranının %36,2 olduğu ve bu oran üzerinden davacıya sürekli iş göremezlik geliri bağlanması gerektiği kabul edilerek, bağlandığı tarihten itibaren sürekli iş göremezlik oranı arasındaki fark gelir tutarı belirlenmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, öncelikli olarak, sürekli iş göremezlik derecesinin ne zaman değiştiği belirlenerek, bu tarihten geçerli gelir tutarı Kurumdan sorulmak suretiyle karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.