Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2012/5681 E. 2012/6000 K. 27.03.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/5681
KARAR NO : 2012/6000
KARAR TARİHİ : 27.03.2012

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, davacının davalıya ait işyerinde, 03.11.2007-08.01.2008 tarihleri arasında sürekli çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılardan … Başkanlığı avukatı ile … tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Kanunun geçici 7/1. maddesi uyarınca, anılan Kanunun yürürlük tarihine kadar 506, 1479, 2925, 2926, 5434 sayılı Kanunlar ile 506 sayılı Kanunun geçici 20. maddesine göre oluşturulan sandıklara tâbi sigortalılık başlangıçları ile hizmet sürelerinin tabi oldukları Kanun hükümlerine göre değerlendirileceği ve genel olarak Kanunların geriye yürümemesi kuralı karşısında, davanın yasal dayanağının 506 sayılı Kanun olduğu kabul edilmelidir.
Yapılan yargılama sonunda, mahkemenin , davaya konu süre içinde, davacının hem 03.10.2007-08.01.2008 tarihleri arasında, hem de 2007 yılı 10. ayında 6 gün davalıya ait işyerinde çalıştığının tespitine dair hüküm tesisi, ayrıca gerekçede 24.10.2007- 08.01.2008 arası çalıştığı kanaatiyle karar verildiğinin belirtilmiş olması; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297/2. maddesinde yer alan, “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.” kuralına aykırı, infazda tereddüt yaratacak şekilde, usul ve yasaya aykırı olup, bozma sebebidir.
O halde, davalılardan … Başkanlığı vekili ve …’un bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA. temyiz harcının istek halinde davalılardan …’a iadesine, 27.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.