Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2012/24791 E. 2013/21356 K. 15.11.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/24791
KARAR NO : 2013/21356
KARAR TARİHİ : 15.11.2013

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi Dr. … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 08.10.2009 tarihli iş kazasında sürekli iş göremez durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ve yapılan masrafların, davalı işverenden tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı, olay tarihinde yürürlükte bulunan ve 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunudur.
Anılan Kanunun, İş kazası ve meslek hastalığı ile hastalık bakımından işverenin ve üçüncü kişilerin sorumluluğu başlığını taşıyan 21. maddesindeki , “İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir…” düzenlemesi uyarınca, davaya konu işkazası nedeniyle sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalının gerçek zararı bilirkişiye hesaplatılarak, ilk peşin sermaye değeri ile karşılaştırılıp, düşük olan miktar esas alınıp, kusur uygulanmak suretiyle Kurumun tahsile hakkı olan miktar belirlenmelidir.
Davada somutlaşan olayda ise , ilk peşin değerli gelir, gerçek zarardan daha düşük olduğu halde, yanılgılı değerlendirme sonucu gerçek zararın dikkate alınması, usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının, tamamen silinerek yerine “1) Davanın kısmen kabulü ile 8.586,82 TL ilk peşin değerli gelirin onay tarihinden, 980,64 TL tedavi giderinin sarf ve tediye tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
2) Alınması gereken 568,30 TL harcın davalıdan alınarak Hazineye irat kaydına,
3) Davacı tarafça yapılan 917,00 TL yargılama giderinden takdiren 504,35 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına,
4) Davacı lehine 1.148,00 TL nisbi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibarelerinin yazılmasına kısa kararın da bu şekilde düzeltilmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 15.11.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.