Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2012/19414 E. 2013/11815 K. 28.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2012/19414
KARAR NO : 2013/11815
KARAR TARİHİ : 28.05.2013

Mahkemesi :İş Mahkemesi

KARAR

Dava, trafik iş kazası sonucu sigortalıya bağlanan gelir, ödenen tedavi gideri ve geçici iş göremezlik ödeneğinden oluşan kurum zararının asıl ve birleşen davada tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum, davalılardan …, … avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı Kurum, davalılardan sigorta şirketi ve … aleyhine açılan asıl davada; 02.10.2004 tarihinde meydana gelen trafik iş kazası nedeniyle yaralanan sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan ödemelerden oluşan oluşan kurum zararı 102.256,40TL ‘nın, sigorta şirketi için poliçe limitiyle sınırlı olmak üzere şimdilik 76.692,30 TL ‘sının, davalı … aleyhine açılan birleşen davada ise; 66.466,66 TL ‘sının yasal faiziyle tahsilini talep etmiş olup; Mahkemece, davalılara %65 kusur veren rapora itibar edilerek, davadan önce sigorta şirketi tarafından kazalıya yapılan ödeme poliçe limitinden mahsup edilerek 13.245,00 TL’nin davalılardan müştereken, 48.811,07 TL’nin davalılardan … ve belediye başkanlığından, geçici iş göremezlik ödemesi yönünden 4.834,86 TL’nin yine davalılardan … ve belediye başkanlığından tahsiline, fazlaya ilişkin istemin ve tedavi masraflarına yönelik talebin reddine karar verilmiştir.
Yasa Koyucu tarafından, trafik kazası nedeniyle sağlık hizmeti sunucularınca verilen tedavi hizmet bedellerinin tamamının Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanması esasının getirilmesi amacıyla 25.02.2011 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 13.02.2011 tarih 6111 sayılı Yasanın 59. maddesi ile
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98. maddesi değiştirilmiş, anılan değişiklik ile “Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır.
6111 sayılı Kanunun, yayımı tarihinde yürürlüğe giren Geçici 1. maddesi ile de “Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedelleri Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır. Söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59’uncu maddesine göre belirlenen tutarın %20’sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülükleri sona erer…” hükmü öngörülmüştür.
Tedavi giderleri kapsamında, sigorta şirketinin, motorlu araç işletilmesinden kaynaklanan sorumluluğun zorunlu olarak sigorta teminatına bağlanması nedeniyle yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır. Ne var ki; anılan Yasanın 59 ve Geçici 1. maddelerinde, aktarım ile sigorta şirketlerinin ve Güvence Hesabının bu teminat kapsamındaki yükümlülüklerinin sona ereceği belirtilmiş olup, Yasanın açık hükmü karşısında, sorumluluğun ancak yapılacak aktarım sonrasında ortadan kalktığının kabulü gerekir. Nitekim bu husus 27.08.2011 tarihli 28038 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan Trafik Kazaları Nedeniyle İlgililere Sunulan Sağlık Hizmet Bedellerinin Tahsiline İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelikte de vurgulanmıştır.
Bu haktan, sigorta sözleşmesinin tarafı olan işleteni ve şoförlerinin yararlanması gerekmekte olup, poliçe limiti kapsamında kalan tedavi giderleri nedeniyle sorumlulukları sona erecektir. Ancak, zorunlu sigorta teminat tutarlarını aşan tedavi giderlerinin, zarara sebep olan veya hukuken sorumlu olanlar tarafından karşılanacağı, bu kişiler yönünden poliçe limitini aşan kısım yönünden sorumluluğun devam edeceği de kabul edilmelidir.
Öte yandan; söz konusu düzenlemede; trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin karşılanacağı belirtilmiş olup, trafik kazası sonucu hastalık sigortası kapsamında Kurumca sigortalıya yapılan geçici iş göremezlik ödemeleri, yasa kapsamı içerisinde bulunmamaktadır. Bu nedenle, Kurumca sigortalıya yapılan geçici iş göremezlik ödemeleri, işletenden, şoföründen ve zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçe limitleri içerisinde kalmak koşuluyla sigorta şirketinden tahsili mümkün bulunmaktadır.
Somut olaya ve oluşa uygun rapora itibar edilerek davalıların %65 kusur oranından sorumlu tutulmasına, 6111 sayılı Yasanın geçici 1. maddesine istinaden tedavi giderlerine yönelik talebin reddine karar verilmesine, sigorta şirketinin poliçe
limiti dahilinde sorumlu olduğunun gözetilmesine ve yine dava açılmadan önce sigorta şirketi tarafından yapılan ödemelerin poliçe limitinden mahsup edilmesine yönelik Mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Mahkemece, yukarıda açıklanan ilkeler ışığında, gelirin ilk peşin sermaye değerinin ve geçici iş göremezlik ödemesinin %65 kusur karşılığı hesaplanarak; sigorta şirketinin, dava açılmadan önce yaptığı belgelenen ödemeler mahsup edilerek bakiye poliçe limitinden sorumlu olduğu, ayrıca gerekli belgelerle ödeme için başvurulmaması halinde temerrüt ve faiz başlangıç tarihinin sigorta şirketi yönünden dava tarihinden itibaren başlaması gerektiği, yine 6111 sayılı Yasanın 59 ve Geçici 1. Maddelerine istinaden tedavi giderlerine yönelik sorumluluk ortadan kalksa da sigorta şirketleri yönünden geçici ve sürekli iş göremezlik ödemelerinin yasa kapsamında kaldığı gözetilmeksizin, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu, faiz başlangıcı ile davalıların sorumlu olduğu rücu alacağında hesap hatası yapılarak yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı Kurum ile davalılardan … ve … vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan … ve …’e iadesine, 28.05.2013 gününde karar verildi.